Duygular ölmez, insan duygularını öldürebilmek için onlara karşı duyarsızlaşır.
192 syf.
5/10 puan verdi
·
17 günde okudu
Gökhan Çınar’ı çok severim ve dinlerim ama bu kitap bende aynı güzel etkiyi yaratmadı zorlanarak bitirdim diyebilirim. Tavsiye edebileceğim bir kitap değil.
Benim Evim Neresi?
Benim Evim Neresi?Gökhan Çınar · Destek Yayınları · 2021399 okunma
Reklam
208 syf.
·
Puan vermedi
·
34 günde okudu
Sizi üzen, size huzursuzluk veren bir şeyler vardır. Yaşadıklarınızın, duygularınızın normal olmadığının farkındasınızdır ama bir türlü adını koyamazsınız. İşte bu kitap duygularınızın, yaşadıklarınızın ne olduğunu size anlatacak.
Geçecek mi?
Geçecek mi?Gökhan Çınar · Destek Yayınları · 2018553 okunma
Sağlıklı öfke sınır korur. Gökhan Çınar
Üstünü kapattığınız her şeyin altında kalırsınız. Gökhan Çınar
Hiçim diyorum diye yok saymayın. Bütün hiçliğimle varım. "Hiç, yoktan iyidir'deki hiç benim. "Ya hep ya hiç!"teki hiç benim, hiç olabildigim için hep de benim. Eger isterseniz ve hazir hissederseniz sizi de hiçliğe davet ediyorum.
Sayfa 190 - HiçKitabı okudu
Reklam
Artik hic oldum. Kimsin sen diye sorduklarında “Hiç...” diyorum. Ne istersin dediklerinde "Hic. diyorum. Neyin var dediklerinde "Hiç..." diyorum. Hiçliğimi yokluk saniyorlar ama ben kendi çokluğumla doluyum artik. Ve böylece gerçek hayata kapılarımı açıyorum.
Sayfa 188 - HiçKitabı okudu
Dünyanın en güzel sözüdür hiç. En anlamlı var olma halimiz hiç olmaktır. Hiçlik yüksüzdür. Hiçlik boşluktur. Ve özgürlüktür. Hiç olduğunda, hem adının başına gelmiş tüm tanımlardan kurtulursun hem de kendini yeniden tanımlamaya hazir olursun. Hep olmaya da, yok olmaya da eşit mesafede durursun.
Sayfa 185Kitabı okudu
"Fotoğraflar hocam... Neden varlar ki? Yaşarken güzel, anımsarken acı bunca anıya bakmayı niye isteriz ki? Insan hatıralarının mezarlığını niye ziyaret eder ki? Çocukluk, gençlik, yetişkinlik, başlangıçlar, sonlar, buluşmalar, ayrılıklar... Hepsi bitmiyor mu? Biz bitenleri bitirmemek için neyin nafile cabasıyla uğraşıyoruz? Fotoğraflar umutsuzluğumu tetikliyorlar, umudumu çürütüyorlar." “Belki de tam tersidir. Bitmeyenleri tamamlayabilmek için bakıyoruzdur o fotoğraflara... Yaşarken güzel olandan güç almak için. Anımsarken acı vereni telafi etmek için. Hatırlamak bir buluşma biçimidir çünkü! Belki de bitiremediklerimizle buluşarak tamamlanmak istiyoruzdur."
Sayfa 179Kitabı okudu
En iyi bildiğimiz, en çok acı veren olsa da en çok sığındığımızdır. İnsan içinde büyümediği ilişkiyi unutmaz. Bir umut, o ilişkiye tekrar döner ve oradan tekrar büyümek ister. O ilişkiyi yaşayacağı kişiyi seçer. Sonra onu ve kendisini o iyi bildiği ilişkiye benzetir. Bambaşka senaryoları eskiden öğrendiğimiz gibi kurgularız. Böylece yetişkinlikte yeniden cocuklugumuzu sergileriz.
Sayfa 161Kitabı okudu
Reklam
"Olması gerek" diye biten cümlelerin defterleri kapandı içimde. "Oldugum gibi" diye başlayan yeni şiirler biriktiriyorum. İhtiyaçlarımı duymayanlara içimi göstermek istemiyorum. Samimiyetsizligin, şefkatsizliğin, kayıtsızlıgın olduğu yerlerden uzaklaşıyorum.
Sayfa 145Kitabı okudu
Keşke içsesimi susturmak için radyoyu açmasaydım. Böyle saçma sapan bir zamanda keşke Leman Sam “…” diye diye o şarkısını söylemeseydi.
Ben delirdim, evet. Siz nasılsınız peki akıllılar ?
Sayfa 63 - DeliKitabı okudu
..aklın yükleri bazen insana cok ağır gelir. Anilar, düşünceler, hesaplaşmalar... Delirdiğimizde aklımızı kaybetmeyiz her zaman. Bazen de aklımızı saklarız. Hiç bulamayacağımız bir yere saklarız. Bulmak ve hatırlamak acı vermesin diye...
Resim