Suriyeli Mişel ve Bar Hebraeus, Oğuz Türklerinin Gök Tarın
inançlarına değiniyor. Burada üzerinde durmak gerekeceğinden, önceki bölümlerde, Gök-Tengri 'den yeterince söz ettik. Bektaşilerin yaşamında bugüne dek süregeldiği için, bu Gök-Tengri inanışına sık sık
dönmek zorundayız.
Suriyeli Mişel, Oğuz Beyi 'nin, birliklerinin başında, bir boz atın üzerinde yer aldığını söylüyor. Bazı araştırıcılara göre Türklerin totemi olan "bozkurt" ile "boz at" arasında bir ilgi olmalıdır. "Boz at"ı, Dede Korkut Kitabı'nda da göriiyoruz. Baba llyas'ın da olağanüstü bir "boz aygır"ı vardı:
Boz atlı ve nurdan imameti şeyh
Göğe uçarak ölümden kurtulan kahraman tema 'sı Ebu Müslim 'in
hikayesinde de vardır: Abbasi emirlerinden biri, asılmak üzere iken,
bir çift yeşil kanat oluşur ve onunla göklere doğru uçar.
Burada, Şu bir görünüm altında, Şaman inanışın büyü ile uçuşu
görülmektedir. Mendkıbu 'l-kudsiyye 'de ise Baba İlyas, geleneksel şaman, atına binerek uçar.
Bar Hebraeus, XIII. yüzyılda Oğuzlar arasında Şamancı gösterilerin ( ceremonies) sürdüğünü belirtiyor ve özellikle evlenme geleneğinden söz ediyor. Geleneksel evlenme edimleri, vahşi hayvanları
alt etme, çiftler arasında yarışma ve güreş tutma, Kitab-ı Dede Korkut'ta anlatılmaktadır.
Melik Danişmend Destanı 'nda, İslami bir görünüş altında, bu evlenme edimlerine, özellikle düğün şenliklerinin onsuz olmaz bir devamı olan av eğlencelerine rastlanmaktadır.