Bir kere Platon'da bilgeler üstüne bir cümle okumuştum. Galiba bir bilgenin, halkı yağmur gelecek diye uyardığını ama kendisini dinlemedikleri zaman o ahmaklarla birlikte ıslanmak zorunda olmadığını, evine girip rahatça oturabileceğini yazıyordu.
Yağmur yağıyor. Sonunda bulutlar içlerini döküyor yeryüzüne. Ne de çok dolmuşlar baksanıza. Çokta sessiz. Dile gelseler neler anlatırlar neler ?
Aslında anlatıyorlar zaten. Duymak sadece kulakla olmaz. Bazen onunla olarak benliğini duyabilmek gerekir. Ve bu, tüm duyumlara bedeldir.
Sakın şemsiyenizi açmayın. Ya da açın. Ne yapacağınızı size söyleyecek değilim. Ben kendimi ona bırakmaya meyilliyim. Biraz hasret gidersek hiçte fena olmaz. Onlar ıslanmak der buna. Hastalık sebebi. Bense kavuşma diyorum. İki dertlinin birbirine seslenişi diyorum.
Neyse iyi kuruluklar dilerim. Aman ha hasta olmayın :)
İçinde gözlerin geçen
Bir şiirin dehlizine düşmek senle
Harflerine kokun sinmiş dizelerin
Çırpınan nefeslerine girmek...
Alıp dizgini düğümlü yangınlarımı
Nakaratında yağmur dönen
Bir şarkının dudaklarında ıslanmak senle
Saçları cemreler döken
Bir huzurun omuzlarında ısınmak...
Sen varmış
Başka bir şey yokmuş
Bir masalın aşkını okumak
İçinde gözlerin geçen
Bir şiirin dehlizine düşmek senle
Harflerine kokun sinmiş dizelerin
Çırpınan nefeslerine girmek...
Alıp dizgini düğümlü yangınlarımı
Nakaratında yağmur dönen
Bir şarkının dudaklarında ıslanmak senle
Saçları cemreler döken
Bir huzurun omuzlarında ısınmak...
Sen varmış
Başka bir şey yokmuş
Bir masalın aşkını okumak
İçinde gözlerin geçen
Bir şiirin dehlizine düşmek senle
Harflerine kokun sinmiş dizelerin
Çırpınan nefeslerine girmek...
Alıp dizgini düğümlü yangınlarımı
Nakaratında yağmur dönen
Bir şarkının dudaklarında ıslanmak senle
Saçları cemreler döken
Bir huzurun omuzlarında ısınmak...
Sen varmış
Başka bir şey yokmuş
Bir masalın aşkını okumak