Bu saatlerin bir daha geri gelmeyeceğini, karanlık bir his ikisine birden tekrar edip duruyor ve aynı zamanda, saadetlerinin gölgesiz olması için, dimağlarının bu andan başka hiçbir şeyle meşgul olmaması lazım geldiğini onlara fısıldıyordu. İkisi de ne bir saat önceyi, ne de bir saat sonrayı düşünüyorlardı. Bütün hislerden ve düşüncelerden daha kuvvetli olan ve insanı hayatında ancak birkaç defa idaresi altına alan tabii ve hakim bir duygu şimdi ikisini de avucunun içine almıştı.
Sayfa 129Kitabı okudu
Gölgesiz ışığın olamayacağına inandığım gibi inanıyorum direnişe; ya da daha doğrusu, ışık olmazsa gölge olmayacağına inandığım gibi
Üzgünüm, acı sözlerim için
Üzgünüm, seni kırdığım için
Haklısın, bana darılsan bile
Beni terketsen bile
Ne yapayım ben böyleyim
Üzgünüm, bütün olanlar için
Üzgünüm, mutlu yıllarım için
Aşkımız, gölgesiz olmalıydı
Şüphesiz olmalıydı
Affedemem, ben böyleyim
"Bulutsuz, berraktı gökyüzü; benim de gönlüm gölgesiz."
Sayfa 13Kitabı okuyor
Walt Whitman
"Ah siz yüreğinde karanlık bir noktası olmayan ve kafası hiç karışmayan insanlar, çelişkisiz ve gölgesiz hayatlarınızla ne kadar sıkıcı ve ne kadar azsınız."
Gölgesiz ışığın olamayacağına inandığım gibi inanıyorum direnişe; ya da daha doğrusu, ışık olmazsa gölge olmayacağına inandığım gibi. Bir direniş olmalı, yoksa bütün o suçlular nereden geliyorlar, televizyonda gösterilen?
Ahmed Arif'im iyiki doğmuşsun.
Dağlarının, dağlarının ardı,
Nasıl anlatsam...
Ağaçsız, kuşsuz, gölgesiz.
Çırılçıplak,
Vay kurban...
"Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda."
Yiğitlik, sen cehennem olsan bile
Fedayı kabul etmektir,
Cennet yapabilmek için seni,
Yoksul ve namuslu halka.
Bu'dur ol hikayet,
Ol kara sevda.
Ahmed Arif
“Gölgesiz güneş yoktur ve geceyi tanımak gerekir.”
📜 Albert Camus
🖼 Vincent van Gogh
Uçar gelirsin, yalnız, yalnızlığınla yalnız.
Ölülerle yalnız, sonsuzlukla yalnız,
Gölgesiz, adsız uçar gelirsin,
Şekerlemesiz, ağızsız, gül demetsiz,
uçar gelirsin...
Yaşam hiçbir zaman bu kadar güzel, bu kadar dolu gördüğümü anımsamıyorum. Dünün anıları gölgesiz, engelsiz bir biçimde geliyordu aklıma, akşamın umutları da sevinçle eşlik ediyordu onlara.
Sayfa 89Kitabı okuyor
Anlıyor musun?
Beşikler vermişim Nuh'a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun ?
Utanırım,
Utanırım fıkaralıktan,
" Her şeyi oluruna, kendimi sabaha bırakıyor, mutlu insanlar içinde ben de kaygısız, öne arkaya sallanıyordum. Bulutsuz berrak gökyüzü;benim de gönlüm gölgesiz."
Bulutsuz,berraktı gökyüzü ; benim de gönlüm gölgesiz.
...ölüm sonrası sonsuz, gölgesiz bir yaşam olduğu kanısı kesinleşir içimde; ölenlerin önünde artık sonsuzluk vardır. Orada yaşam sonsuz,sevgi sonsuz, zevk de neşe de sonsuzdur.
