"Emir, Yezidilerden söz edince Poyrazın allak bullak olduğunun iyice farkına
varmış, her şeyi anlamıştı, gözlerini gözlerinin içine dikti: 'Üzülme,' dedi, 'biz
insanoğluyuz, doğumdan ölüme kadar başımızdan geçmeyen kalmaz. Yalnız şunu bil ki kardeş, insanoğlu her gün anasından teratüze doğmuş gibi bir kez
daha doğar, her gün doğan günle birlikte. 'Doğar mı?' diye kendini
tutamayarak sordu Poyraz. 'Yeter ki her sabah günle birlikte doğmayı
isteyelim,' dedi Emir. 'Bütün suçlardan, kötülüklerden, pisliklerden arınıp
pürüpak oluruz. İnsan kendi kendini arındırdığında kendi kendini
bağışlar. İşte o zaman insan yeniden doğar, pürüpak olur. "