1961'de Hasan Âli Yücel ölmüştü, 1920 Edebiyat Fakültesi öğrenci kuşağından hayatta olanların hemen hepsi cenazeye gelmişler, yarı şaşkın yarı üzüntülü; sanki biten bir devri temsil edermiş gibi hiç konuşmadan duruyorlardı. Hasan Âli'nin ailesini ve kendisini yakın tanıyan Süheyl Ünver de oradaydı. Birdenbire uzaktan üzüntülü ve yorgun bir tavırla Ahmet Hamdi (Tanpınar), Süheyl Bey'e yanaştı ve, 'Süheyl Bey, Süheyl Bey! İstanbul'u sana emanet ediyorum.' dedi ve hızla uzaklaştı gitti. Bu orada olanlara hakikaten tesir etmişti. Kısa bir zaman sonra da Tanpınar'ı kaybettik.
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.