Bahar, yüzünü bir gösterse gelinciğe keserdi bu bayır, bu bayır papatya kesilirdi tepeden tırnağa. Her gün bir daha bir daha biten ama hiç sona ermeyen, böyle içini karartan seyler gelmezdi aklına. Düşlerden arta kalan tedirginlikler, havaya karışıp giderdi.
Sayfa 7 - YKY
··
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.