Mahzen hücrelerinin duvarları, kat kat kurumuş, kanla kararmıştı. Köylerden öbek öbek toplanıp getirilen genç, yaşlı, kadın, erkek Kürtlerin, kentteki ilk durak yerleriydi karakolların mahzenleri. Polis karakolunda, suçunu kabullenmeyen köylülere, karılarının ve kızlarının jandarmaya teslim edileceği, kışlaya gönderileceği söyleniyordu. Karakollarda ölen insanlar, ya götürülüp köylerinin yollarına atılıyor, "Kürt teröristler öldürdü!" diye rapor tutuluyor; ya da intihar ettikleri söyleniyordu. İnsanlar, ölülerine de sahip çıkmaya korkuyorlardı. Terörist suçlamasıyla yakalanmış ve işkenceli sorgusunda ölmüş birisine sahip çıkanlar, aileleriyle birlikte topluca karakollara getiriliyordu.Sahipsiz ölüler, kurumuş dere yatağındaki çöplüğe atılıyordu.
Everest YayınlarıKitabı okudu
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.