Gönderi

karanlik sabah
bir sabah gogsumde bir agriyla uyanmistim evet bu yoklugun varligiydi... simdi ben kendimden gitsemde yoklugun benimle onceleri kabullenemedim bittigini ..gece uyurken aklimda ve sabah uyaninca kalbimde oluyor gidisin neydi bizi bitiren ??? neydi butun yeminleri ve hayalleri tek seferde maziye gomen ??? acaba yeterince savasmis miydik ??? gitmiyorum seninle gittigimiz yerlere ve icmiyorum annemin bile yaptigi cayi ...caya gulusunu katmayinca zehir zikkim olur be sevgili kucucuk dunyama girip okyanuslar biraktin ardinda simdi bana mutluluklar dileme ! ben seni beklemeyi birakali cok oldu ... ben artik yokluguna sarilip gidisinle uyaniyorum kabullenmek lazim derdin ya hani bak kabullendim asla eskisi gibi olmayacagimizi kabullendim gidisini ve hic sevmemis olmani belki de bir sokagin kesisen kosesinde tekrar kesisir bakislarimiz gittigimiz mekanda goz goze gelir guluslerimiz ... ama eskisi gibi olmazzz hislerimizz .. cok sonradan anladim kalbi olmayan insandan sevgi beklemek tasa tohum ekmek gibiymis✏
·
14 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.