Dilek Öztürk yorumladı.
Öne Çıkan Yorum
Düşünmeye , hissetmeye , dolayısıyla üretmeye daha fazla zaman ve istek duyduklarından böylesine güzel eserler bırakarak gittiler. Oysa bizler abidik gubidik o kadar çok uyarana maruz kalmaktan , hayatın hayhuyuna takılıp ne kadın akıllı , ne adam akıllı düşünme zahmetine katlanamayan nesillerin bir parçası olarak akıntıya kapılıp gitmekteyiz.
Belki de bu insanlar bizim çağımızdaki insanlardan daha da iyi ve etkili bir şekilde kendi iç dünyasını keşfetme şansını elde etmiştir; başka fikirlere kapılmadan kendi seslerini dinleyebilmiş, kendi gözlemlerini daha etkili yapabilmişlerdir. Bu kadar kitap, film vb. eserlerin olması aynı zamanda çok seslilik değil midir? Çok seslilik her zaman olumlu mudur? Bu farklılar bütünü belki de bizi daha karmaşık düşüncelere ya da çıkmazlara götürüyordur. Ve bunlar düşüncede kolaya kaçmak, tembellik gibi durumlara düşmemizle birlikte üretkenliğin azalmasına sebep olabilir belki de.
Hepsine yetişmeye çalışmaktır belkide, bizi kendi içimize dönmekten alıkoyan.
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Evet bizim bilgi üretip yeni fikirler oluşturup gelecek nesille okunacak kitaplar bilgiler bırakmak lazım...
Bunun adı üretici toplumdan tüketici topluma geçmektir. Yerimize düşünürler, yerimize karar verirler, farkettirmeden sürü toplum yaratirlar.
Onlardan birikimli olmaktan ziyade günümüz formatına uyarlamak daha mantıklı. Geçmiştekilerle birikim yarışına girmek ne kadar akla uygun?
Bizim tabi ki daha birikimli olmamız gerekir. Şu ana kadar edebiyat tarihinde yazılan başlıca eserleri okuyup, onları tam olarak anlayamadığımız için, ya da işimize gelmediği için maalesef farkında değiliz bu birikimin. Eğer geçmişteki büyük yazarlar (Kafka, Camus, Dostoyevski vb.) bizim çağımızın şartlarında olsalardı, eminim nitelikli eserlerini daha nitelikli hale getirirlerdi:)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.