ESKİDEN savaşlar şimdikinden çok olduğu için,
Anadolu'nun hemen her köyünden, hemen her hanesinden şu ya da bu cephede savaşan bir asker olurmuş. Bu askerlerin geride kalan anaları, kardeşleri, hanımları, nişanlıları , yavukluları olurmuş elbette.
Bu bıçareler, vatanını, milletini, dinini muhafaza
için cephe cephe koşan yiğitleriyle elbet gurur duyarlar-ış amma, ağlamadan, göz yaşı dökmeden de gün geçirmezlermiş . Bazan aşikar, bazan gizli gizli ağlayan
genç kız ve gelinlerimizin göz pınarları kuruyup gözleri çapaklanmaya ve ağrımaya başlarmış.
Birbirleriyle konuşurken, o zamanın terbiyesi icabı :
"Senin yavuklun, senin kocan" diyemez, utanırlarmış .
"Benim göz ağrımdan hiç mektup gelmiyor, senin-
kinden haber var mı?" diye sorarlarmış .
•••
Bu deyim, sevdiklerim içinde en birincisi anlamında
kullanılır.