Evren tarihi göz önüne alındığında insan dediğimiz canlı çok küçük bir yer kaplıyor. Dünya milyonlarca yıl boyunca belli bir düzen içinde varlığını devam ettirmiş. İnsanın, dünyaya geldiği günden beri yaptığı tek şey ise bir toprak parçasını çitle çevirip bunun için birbirini kesmek olmuş. İnsan, yaptığı katliamı meşrulaştırmak için günümüze kadar pek çok akıma güvenme uğraşı içindeydi. Önce tanrıya inandı ve bu uğurda yüzyıllar boyunca savaştı. Modern insan, 19. YY’da teolojinin etkisinin azalmasıyla kendini adayabileceği yeni bir akım bulmaya çalıştı. O döneme en uygu, savaş bahanesi, milliyetçilik akımı sonucu ulusların özgürlük hayaliydi. Bu, 1.dünya savaşı sonucu pek çok imparatorluğun parçalanmasıyla sonuçlandı. Savaşa ve yıkıma doymayan insanı bu bile tatmin etmedi. Faşist akımların etkisine kapıldı ve kendi ırkı dışındaki hiç kimsenin yaşamı hak etmediğini düşündü. Bu, kaçınılmaz olarak 2. Dünya Savaşı’nın patlamasına sebep oldu. Savaş bitip silahlar sustuğunda çok daha güzel bir dünyaya uyanacaklarının inancıyla tanımadıkları kadınları çocuksuz, kundaktaki çocukları yetim bıraktı insan dediğimiz canavar. “Savaşın içinde olduğumuz sürece, barışta işlerin daha iyi gideceğini söylüyorduk ve bu umudu çiğniyorduk sakız gibi, ama sonra, yine her zamanki bildik boktan başka bir halt olduğu yoktu.” s.247 Savaş bittiğinde insan anladı ki, hiçbir akım hiçbir siyasi ideoloji insanların başkalarını öldürmesi için geçerli sebepler sunmuyor. Yüzyıllar boyunca arkasına sığındığı o bahanelerin ne kadar içi boş olduklarının farkına vardı. Gecenin Sonuna Yolculuk, dünya savaşı görmüş insanlığın kendini sorgulayışının kitabıdır. Kitap boyunca Ferdinand’ın içsel hesaplaşmalarını, bir amaç edinme uğraşına tanık oluruz. Ama pohpohlanan kof ideolojilerin içi boş çıkmasına tanık olan Ferdinand için artık herhangi bir şeyi amaç edinmek oldukça zordur. Kitabın başında yaşamaya çok heveslidir. Oradan oraya savrulur kitap boyunca. Afrika’da sömürgeleri, Amerika’da işçileri görür. Ne aldığı eğitim, ne yaşadığı maddi zevkler onu tatmin etmekten çok uzaktır. Bu arayış içerisinde, bir de ekonomik kaygıların olması Ferdinand’ın ilkesiz karakterini daha da pekiştirir. Ferdinand, kitap boyunca birçok renge bürünmeye çalışmış fakat sonunda renksiz kalmayı seçmiştir. Amacını bulamayan, boşlukta savrulan insanın elinde kalan tek şey hedonizmdir. Ferdinand da kaçışı maddi zevklerde bulur. Ama bu da bir kısır döngüye gebedir. Zira insan hiçbir şekilde doymaz. Hep daha fazlasını isteyecek kadar yüzsüzdür. Ferdinand bedenen anlık tatminler yaşasa da ruhundaki boşluğu hiçbir zaman dolduramaz. Gecenin Sonuna Yolculuk, başlarda her ne kadar anti-militarist yönleriyle öne çıksa da, kitabın bütününe bakıldığında içsel bir yol haritası arayan insanın sisli ruh halinin başarılı bir portresi..

Gecenin Sonuna YolculukLouis Ferdinand Celine · Yapı Kredi Yayınları · 20224,065 okunma

··

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nurettin Duymuş