Öyle bir dünyada yaşıyorsunuz ki her hareketiniz tele-ekran denilen bir araçla izleniyor,yenisöylem denilen daha önce hiç kullanmadığınız bir dille konuşmak zorunda bırakılıyorsunuz, düşünmeniz yasak, çocuğu görev olduğu için yapıyorsunuz, aşık olmak, sevmek, cinsel haz yasak,rüyalarınız bile kontrol altında,kimse kimseye güvenemiyor... Kısaca robot gibi bir yaşam dayatılıyor size.Kabus gibi değil mi? Gerçi çoğu yerde dehşet içinde kalsam da bunun sebebi olağanüstülüğü değil anlatılan çoğu şeyin yabancı gelmemesinden ve yazarın bunları 73 yıl evvel dile getirmesi. "Düşünce suçlusu" size yabancı geldi mi mesela ya da gerçeklerin çarpıtılması? Dünyayı bölüşen üç devlet :Okyanusya, Avrasya ve Doğuasya.Ve bu devletler arasında kendi istekleri ile süren, bilinçli olarak da bitirilmeyen bir savaş var. Çünkü onlara göre "Savaş" güçlü devletlerin güçlerini korumalarını sağlıyor. Yani savaş varsa üretim de vardır, sefalet de. Bu durumda yoksul olan halkın tek derdi hayatta kalmak oluyor, hal böyle olunca da başka bir şey düşünemez oluyorlar ve bu devletin işine geliyor. Amaçları hiyerarşik toplumun varlığı, Partinin hep başta kalması. Hiyerarşik yapının tepesinde Büyük Birader var (O'nu gören duyan yok, ama onlara göre her şeye kadir, her şeyi bilir, adeta Tanrılaştırıyorlar.), daha sonra İç Parti, Dış Parti (devletin eli kolu bunlar), proleterler ve en altta ekvatoral ülkenin köle halkı.Onlara göre bu yapıyı korumak ise ancak yoksulluk ve cehaletle sağlanır.Ne yapıyorlar bunun için peki? Halkı bölüp aralarındaki iletişimi engelliyorlar, hatta aile kavramı bile yok edilmek isteniyor, Düşünce Polisleri tarafından düşünceleri denetleniyor daha doğrusu düşünmeleri engelleniyor, halk resmi propagandaya mağruz bırakılıyor,bunun içinde her saat her dakika Parti lehine reklam yapılıyor,Tarihi kendi seçtikleri anda donduruyor ve işlerine geldiği şekilde değiştiriyorlar.Kahramanımız Winston 'un görevi de bu işte.Tarihi değiştirmek... Parti geçmişte açıklama yaptı ama şimdiyle uyuşmadı, hoop gazeteden kitaba yazılan her şeyi sil, baştan tekrar yaz.Gerçek olan ne varsa kasıtlı olarak değiştiriliyor, hatta yöneten dört Bakanlık var bunlar bile gerçeklerin kasıtlı olarak tersyüz edilmesindeki saygısızlığın yansıması.Barış Bakanlığı - savaş ile, Varlık Bakanlığı - yokluk ile, Sevgi Bakanlığı - nefret ile, Gerçek Bakanlığı - yalan ile ilgileniyor.Tarihi değiştirmelerindeki sebep ise :Atalarından daha iyi olduğuna inanmak ve Partinin yanılmazlığını korumak. İşin ilginç yanı bunu yapanların yaptıkları işi gayet normal bir olay gibi karşılaması.Winston'da ise durum farklı.Sürekli iç hesaplaşma halinde, düşünüyor, eleştiriyor ; fakat çalışanların yüzlerindeki ifadenin robot gibi olması gerektiği için bastırmaya çalışıyor düşüncelerini.Kendisi duygularını gizlediğini sansa da işler hiç de düşündüğü gibi gitmiyor maalesef.Julian 'a duyduğu ilgi ve Parti' nin liderlerinden olan ve Kardeşlik adı verilen bir grubun gizli üyesi olduğunu düşündüğü O'Brien'e düşüncelerini anlattıktan sonra hayatı cehenneme dönüyor.Çünkü O'Brien onun tahmin ettiği kişi değildir.Hatta kendisini yakalatıp bizzat işkence eden de güvendiği O'Brien oluyor. Bundan sonra Winston' un yaşadıklarını dehşet içinde okuyoruz. Yalnız tuhaf olan, Winston, işkence yapmasına rağmen büyük bir hayranlık duyuyor O'Brien'a, işkence anında dahi.Aslında bu da hiç yabancı gelmedi bana. Bizde de vardır öyle tipler. Yanlış yaptığını bilse de duyduğu hayranlık gözünü kör etmiştir ve kendisi zararlı çıksa dahi her yapılanı destekler. Son cümlesine kadar umutla beklediğim (gerçi ütopik eserlerde mutlu sonla biteni görmedim) , yine beni heyecan içinde bırakan,her satırda anlatılanların olabilme ihtimalini düşünüp dehşet içinde kaldığım, düşüncenin, aşkın, cinselliğin göz hapsine alınıp her şeyin devlet kontrolünde olduğu, her türlü başkaldırının yok edildiği muhteşem bir ütopik eser. Kesinlikle tavsiyemdir canlar.

1984George Orwell · Can Yayınları · 2019165,6bin okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nurgül Demiray