“Evet, karanlığın içinde hiç olmadığımız kadar çıplak olduğumuz için ondan böylesine ürküyoruz; çıplaklığımızı onun örtüsünün altında hiç kimsenin göremeyeceğini fark ederek rahatlıyor ve ona sığınıyoruz. Bu bize zayıflığımızı ve tutkularımızı bir arada yaşama şansı veriyor,tıpkı aşkı yaşar gibi ve aşk da en çok karanlıkta yaralayıcı oluyor, keskin bir bıçak gibi, açtığı yaralardan karanlığı sızdıran keskin bir bıçak gibi.”