Kafka'nın düzen sorgulamalarının ve benlik arayışının bir başka sembolü Joseph K. Büyük bir belirsizliğin, karanlığın içinde ışığı arayan ve bu ışığı ölüm anında gören bir adam K. Kitabın girişinde bir nedensiz bir tutuklamayla karşılaşıyor K. ve bu tutuklamanın neden yapıldığını hiçbir zaman öğrenemiyoruz. Suçunun ne olduğunu hiçbir zaman öğrenemiyor K. Bir süre sonra da suçunun ne olduğunu sorgulamaktan vazgeçiyor zaten ve tamamen sistemi çözmeye ve bu içine düştüğü belirsiz durumdan kurtulmak istiyor. Aslında Dava tam anlamıyla bir sembolden ibaret. Öyle ki kitabın sonu bile başlı başına bir sembol. K.'nın yargılandığı dava legal bir dava bile değil. Yargıç ortada yok, üst düzey memurlar da ortada yok ve kimse ne olduğunun tam anlamıyla farkında değil. Aslında bu durum hayatın ta kendisi. Birçoğumuzun neden yaşadığını, ne için yaşadığını sorgulamadan sadece hayatta kalmaya çalışmasının bir sembolü. K. ise herkesin bir şekilde haberdar olduğu ve adapte olduğu sisteme tamamen yabancı ve bu sistemin dışında yalnız bir karakter. Onu sistemin içinde tutmaya çalışan insanlarla çevrili etrafı (avukat, mübaşir ve karısı, ressam, avukatın bakıcısı...). Amaçları ise onu bir şekilde ellerinde tutmak ve belki de yıldırmak. Zaten davanın sonucunda kesin bir aklanmanın olma ihtimalinin ne kadar imkansız olduğu sürekli belirtiliyor. Geçici bir aklanma ve sürüncemede bırakma dışında pek bir çözüm yok aslında. K. da bu sisteme adapte olamıyor bir türlü; avukatını azlediyor, mahkemesinin üzerine düşmüyor. Dikkat edilmesi gereken bir nokta ise mahkemenin K.'yı bir noktada serbest bırakmış olması. K. istese mahkemeye gitmeye bilir ya da kendini savunmaya çalışmaya bilir ancak bunu yapmıyor ve bir mücadele içine giriyor. Bir yaşam mücadelesi aslında bu. Yargılayanının, suçlayanının, suçun, cezanın, hiçbir şeyin belli olmadığı bir mücadele. Hiçbir zaman ulaşılamayan yetkili kişiler. Tüm bunlar bizim bu dünyadaki yerimiz için de bir sembol esasında. Sürekli olarak bir şeylerin, görünmez güçlerin, bizi baskılayan şeylerin kontrolü altındayız ve bundan gerçek anlamda bir kurtuluş yok. Ya geçici aklanmalar gibi küçük nefes almalık anlar ya da sürüncemede bırakma gibi kabullenmeler etrafında dönüyor yaşamımız. Sonunda ise karşı konulamaz bir ölüm var tabii ki. İşte K. da bu sistemin bir sembolüne karşı mücadele ediyor ve bir şey elde etme olasılığı elbette yok. Kitabın tüm anlattıkları, sembolleri, alt metni, dili, anlatım tarzı vs. konularda mükemmele yakın bir eser olduğunu söyleyebiliriz ancak burada bir nokta var ki bu nokta kitabın anlaşılmamasına ve bu yüzden anlamsız olarak nitelendirilmesine neden oluyor. O da kitabın sadece sembollerden oluşması ve hatta açıklama bölümü gibi görünen son bölümlerin bile sembolik bir yapıda olması. Kabul etmek gerekir ki bu şekilde sembollerle örülü metinlere alışık olmayanlar için hatta alışık olanlar için bile öyle kolay anlaşıla bilir semboller değil bunlar. Bu sembolleri özümseyebilmek için Kafka'nın anlatım tarzına ve kendine dert edinmiş olduğu şeylere hakim olmak gerekiyor çünkü Dönüşüm ve Şato metinleri de bu şekilde birer sembolden, benzer sembollerden oluşmakta. Sonuç olarak herkese hitap etmeyen ve mutlaka birkaç kez okunması da gereken bir birey ve yaşam sorunsalı metni ile karşı karşıyayız.

DavaFranz Kafka · Can Yayınları · 202053,2bin okunma

·

24 görüntüleme

Yağmur

@morkaryum ·

15 Ocak 2021 01:03

Güzel bir inceleme olmuş. Özellikle ‘sembolleri sembollerle açıklayan bir roman’ lafını kitaba çok yakıştırdım. Elinize sağlık ☘️

Hakan Çoban

@Tembel_Okur ·

15 Ocak 2021 01:36

Teşekkür ederim:)

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hakan Çoban