Güzel bir kabalist masala göre doğduğumuz da tanrının bir meleği,ateşten bir parmakla yeni doğanın dudaklarını mühürler ve yavaşça fısıldar "şşş bildiklerini bildiğini kimseye söyleme . Kendine bile" meleğin dokunmasıyla bebek herşeyi unutur - ilahi anlaşmayı,geçmiş yaşamlarını,tanrının adını ve imgesini. Bu yüzden üst dudağımız ile burnumuz arasında,Kupid'in yayı denilen yay şeklinde ve parmak kalınlığında bir girinti vardır
Sayfa 45
··
83 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.