Şairin duygularının herhangi bir derinliği yok, basit duyguları, basit sözlerle ama ahenkli bir şekilde şiire aktarmış. Tek espirisi de ahenk zaten, kitaptaki tüm şiirler hep aynı tonda söylenen bir şarkı izlenimi uyandırıyor insanda. Şiirlerin hiçbirinin birbirine üstünlüğü olduğu söylenemez, hepsi bir makineden çıkmış gibi, aynı kalite. Ama hiçbir şiiri de vasatın altına düşmemiş, çok güzel şiiri de yok ; çok kötü şiiri de yok anlayacağınız.
Kısacası Ümit Yaşar'ı derinliliği olan bir şair olarak görmüyordum zaten, tek becerisi şiirde sağladığı ahenk, anlam arayanlar için iyi bir tercih olmaz.