Kuşkusuz eleştirmek haddimize düşmez.
Okurken kendimi eski siyah beyaz Türk sineması izler gibi hissettim. İstanbul o kadar güzel anlatılmış ki.O dönemdeki toplumu diğer kitaplarında olduğu gibi çok insanın gözüne sokmadan eleştirmiş Sebahattin Ali.
Gayet akıcı bulduğum ve sonuna varmak için aşırı sabırsızlandığım bir kitaptı.
Şahsen dolaylı anlatımdan pek hoşlanmasam da Sebahattin Ali ve Stefan ZWEIG kitaplarında ki bu anlatım çok hoşuma gitti.
İçindeki şeytanla bir türlü savaşını yenemeyen Ömer’in aslında acınası sonu beni çok üzdü .
Okumaya başladığımda Macide için yazılan sonu daha mutlu olur diye tahmin ediyordum ama olmadı. Zavallı Macide ...
