"Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez.’ İlk defa Yusuf Atılgan okuyorum. Okuduğum diğer kitaplara göre biraz yavaş ilerledi. Bunun sebepleri karakter analizleri ve derinlemesine işlenen psikolojik etkileri olabilir. Kitaptaki baş karakterimiz Bay C. babasından kaynaklı çocukluk travmaları olan biri. Adını sevmiyor ve onu kullanmıyor. Kendine “Aylak” diyor çünkü çalışmıyor, babasından kalan mirasla rahat bir şekilde hayatını sürdürüyor. Aynı zamanda insanın adının bilinmesinin gereksiz olduğunu düşünüyor. Kitap da buna örnek olarak şöyle bir cümle geçiyor. " Bence insanın adı onunla en az ilgili olan yanıdır. Doğar doğmaz, o bilmeden başkaları veriyor. Ama yapışıp kalıyor ona. Onsuz olamıyor." Ne yazık ki iç dünyasında durumlar o kadar iyi gitmiyor. Aslında hayatını böyle yaşaması babasına karşı oluşturduğu kendince bir tepkidir. Babası neyse o tam tersidir. Bay C. onu saf sevgiyle sevecek kadınını ararken, kendi varoluşsal sıkıntılarıyla da mücadele ediyor. Kahramanımız geçmişi geçmişte bırakamaz ve geçmiş travmalarına tepki olarak kurduğu bu yaşam düzeninde mutluluğu arar. Yalnız, fazla düşünen, toplum kurallarını kabul etmeyen, aydın sayabileceğimiz biri. Bence kitabın her sayfasında bir sürü incelenecek konu var. Her sayfayı çevirdiğinde düşünmeye sevk eden şeyler.. Aslında "Aylak Adam" diye kendini tanımlayan kişinin ne kadar da haklı olduğunu anlıyoruz. Kitaptan kısa bir örnek vermek gerekirse; İnsanlarda anlayamadığı bir şey de gazete okumalarıydı. Neden her sabah içlerini karartmak gereği duyarlardı acaba? Tamamen bir psikolojik roman okuyoruz ince ince işlenmiş; üslup olsun, dil olsun, anlatım biçimi olsun alışılmıştan uzak. Kitaptaki bakış açıları ara ara değişiyor, kitapta kullanılan simgeler, diyaloglar, geçişler, karakterlerin zihin akışları sıkça karşımıza çıkıyor. Ayrıca günlük ve mektup kesitleri de barındırıyor. Bu yüzden anlaması güç ve sindirerek okunması gereken bir kitap olduğu kanaatindeyim.

Aylak AdamYusuf Atılgan · Can Yayınları · 201959,7bin okunma

··

1.792 görüntüleme

Bulut Başekin

@Bulutsuzluk ·

17 Ocak 2021 10:26

Gerçekten harika yorumlamışsınız. Emeğinize sağlık.

Bircan

@Bircnn ·

17 Ocak 2021 10:30

Teşekkür ederim

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bircan