Aylak Adam Yusuf Atılgan

Arka kapakta yazan "Zor bir karekter, zor bir yaşam, yalın bir roman," cümlesini doğrulayan bir eser. Fazla söze gerek yok.

Bay C.'yi anlamak için aşağıdaki makaleyi inceleyebilirsiniz:

http://kulup.sabanciuniv.edu/...f/pdf_1257030258.pdf

Keyifli okumalar.

Kitaba ilk başladığımda ilk cümlesinden farklı tür denediğimi anlamıştım. İlk önce kitabın anlatım diline alışmaya çalışıyorsunuz, kimin kim olduğu, ne dediği fazla anlaşılmıyor. Sonrasındaysa kitap kendine alıştırıyor.

Yusuf Atılganla ilk tanışmam.Hep böylemi yazar bilmiyorum, kitap farklı ve güzeldi. Belki ben yanılıyorumdur, ben Camusu`un "Yabancı" kiatabındakı karaktere benzettim. İkisi de toplum tarafından anlaşılmayan karakterler, kendi hallerinde yaşadıkları sanılıyor.

Aylak Adam beni insanları daha derinden araştırmaya itti, yolda yürürken her insana belki de derinde yaşadığı acısı vardır diye farklı gözle bakar oldum..

Uzun süre tadı damağımdan gitmeyecek kitaplardan oldu.
Her kese tavsiye eder miyim? Farklı türleri denemeyi seven insanlar okursa daha anlaşılır olur. Yoksa anlamazsanız okuduğunuzla kalırsınız :) Zira kitap çok dikkatli olmazsanız kağıt yığınından başka bir şey olmayacak sizin için :)

Bence yazıldığı yıllarda ve sonrasında Türk edebiyatına damgasını vuran nadine kitapların ve yazarların arasında sayılabilir. Okuyucu, bir aylağın düşünce dünyasına sansürsüz giriyor ve ismi bile verilmeyen kahramanın bir yılını okuyor-yaşıyor. İsmi verilmeyen kahramanımız "C."nin düşünce dünyasında yoruluyor bazen de kayboluyorsunuz aynı kendi düşünce dünyamızda yaşadıklarımız gibi. Velhasıl-ı kelam aylaklık zor iş!.

Kitabın en güzel yeri bence 43. sayfada C.'nin dilenciyle olan diyaloğuydu

Burada "1 günde okudu" yazdığına bakmayın üç günde okudum. Sadece işaretlemeyi unuttum. Ben mi bu kitaptan çok şey bekledim yoksa kitap gerçekten beklentileri karşılamıyor mu bilemedim. Yani sayfa atlayarak da okusanız (ben atlamadım) hiç bir şey kaybetmezsiniz. Sigara ve içkiyi de çok özendiriyor bence. Onlarca kez "bir Sigara yaktı" cümlesi geçiyor. Açıkçası beğenmek gelmiyor içimden. Bu incelememe kızanlar olabilir. Bu sadece benim fikrim. Dolayısı ile de sadece beni bağlar.

Daha önce okumamakla pişman olduğumu belirtmeliyim öncelikle...
Yusuf Atılgan ile tanışmama vesile olan ilk kitaptı,o kadar beğendim ki 2 gecede bir solukta okudum.Bay C anladığım kadarıyla çocukluğunda yaşadığı bazı tatsız olaylar nedeniyle insanlardan kendini soyutlamış,yaşadığı ilişkilerde hata yapmasına neden olmuş.Çevresinde insan varken yanlız olduğunu fark ettim,belli bir düzen tutturamadığını...Oysa belki de mutluluk 2 kez de olsa çalmıştı kapısını nefesini kesmeye de yetmişti aşkları ama geçmişinden olacak ki insanlar konusunda oldukça hassastı.Hemen hemen herkesi analiz yapıp,insanlar hakkinda düşüncelerini rahatlikla ifade edebilen aylak bir adamdı.Yanlız,aylak,insanlardan kendini soyutlamış,zor bir karakterdi. Bay C adı bile yoktu isimleri yersiz bulurdu bu yüzden kendisine Bay C demesinden hoşlanırdı.
Açıkçası kitabın sonunda aradigi aşkı bulmasini ve ona gecmisini unutturmasini saglayan birinin çikmasini beklemiştim ama kitabin sonu farkli bitti.
Kesinlikle severek okunacak bir kitap.

"Sustu.Konuşmak gereksizdi.Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti.Biliyordu; anlamazlardı."
-----------
"karıncalar bilmeden severler" diyen Aylak Adam'ın aşkı arayışı..
Yazarın kahramana nasıl hakim olduğunu,ona mükemmel bir şekil verdiğini ,huzursuzluğuyla okuyanı nasıl burktuğunu görüyoruz..
Okurken sıkmayan,farklı duygular yaşatan,öğreten/katan sade ve ölçülü üslubu ile başyapıt diye nitelendirebileceğim bir kitap.....
-------Hep böyleydi.Bir şey en gerektiği anda olmazdı------

Kendini ne kadar iyi tanırsan o kadar 'uyumsuz' hissedersin. Kendini tanıdıkça, toplum dayatmalarına karşı bir bilinç geliştirirsin. Ancak çoğu zaman 'karşı durmak' zordur. İyi kötü süregelen bir düzenin akışını değiştirmek mümkün değilken, bütünüyle bunun dışında durmak da imkansızdır. Sonuç uyumsuzluk!
Çok geç kaldığım bir dünya imiş Aylak Adam. Tekrar tekrar okudum sayfaları. Bitmesin istedim ve mümkün olduğunca uzattım.
Ben de C. gibi sonunda sustum. Ama onu aramaktan hiç vazgeçmedim.

Öncelikle bu kitabı sabah saatlerinde okumamanızı tavsiye ederim. Kitap gerçekten okuyanı aylaklık psikolojisine sokuyor. Ben ilk, sabah okula giderken metroda okumaya başlamıştım kitabı. Bir cam kenarında oturuyordum. Yolculuğum toplam 25 dakikaydı fakat ben o kısa süre içerisinde bile önce yavaştan başımı cam çerçevesine yasladım (İstanbul'da Kirazlı-Yenikapı metrosunu kullananlar bilir, metronun pencere kenarları kauçuk gibi bir maddeden yapılmıştır ve yumuşak olduğu için kafanızı yaslayabilirsiniz rahatlıkla), daha sonra da kendimi boş düşüncelerle pencereden dışarıyı seyreder bir vaziyette buldum bir an. Bu yüzden sabah vakti okumak isteyenlere dikkatli olmalarını öneririm:)
Kitabın benim diğer bir hoşuma giden yanı ise ilk ve son cümlelerinin birbirini adeta tamamlar mahiyette ve gerçekten harika birer cümle olmalarıydı. Bundan dolayı okumaya başladığımda ve kitabı elimden indirdiğimde yüzümde bir tebessüm oluşturdu.
Hiçbir şeye ve hiçbir yere bağlı kalamayan bir insandır C. Bu yüzden arada birkaç istisna olsa da aynı şeyi ikinci defa yapmaktan çekinir hep. Kaçar insanlardan. Onlar ve kafalarından geçmesi muhtemel düşünceler C.'yi kendilerinden uzaklaştırır. Ne yaparsa yapsın bu şüpheciliği ve bağlanma korkusunu yenemez. Birkaç farklı kadın girer hayatına fakat hiçbirinde tutunamaz. Çünkü o, saf dürüstlüğü ve katıksız sevgiyi aramaktadır. Kafasından geçen her şey olduğu gibi aktarılır okuyucuya(hatta zaman zaman bu düşünceler müstehcenliğe varmış olsa bile). C.'nin kendisi de çekinmez içindekileri ortaya dökmekten. Ne varsa anlatır karşısındakine saklamadan.
Okuduktan sonra çevremizde bulunan herkese karşı farklı bir düşünceyle yaklaşmamıza, kafalarından geçenleri ve sahip oldukları duyguları tahmin etmeye çabalayarak o duygu ve düşüncelere göre haklarında bir yargıya varmamıza neden olabilecek bir kitaptı bana göre.

Bay C sürekli sorgulayan doğruyu arayan,mükemmeli kovalayan bir karakter.Hep doğruyu ıskalasa da asla pes etmemesi, kolayı seçmemesi, hayallerinden hiç vazgeçmemesi beni çok etkiledi.Babasıyla aynı karaktere sahip olması ve ona benzememek için yani kısaca genlerine karşı verdiği umutsuz mücadele de takdire şayan ve tabiki toplumun bazı aptal kurallarına ve onun baskısına da...Bu başkaldırış belki zaferle taçlanmasa bile bu dik duruşluluk ,boyun eğmeme, bu mücadele saygıyı hakediyor.Bay C bence herkesin biraz öyle olması gereken bir karakter.
Kitaba gelince,kitabın farklı bir tarzı var.O yüzden dikkatli okuyun.Şahsen ben belli bir yerden sonra tekrar baştan başladım.Ancak daha sonra alışıyorsunuz.Kitabı alalade okumamanızı öneririm çünkü çok düşündürücü,kafa yorulması gereken cümleler var.Kısacası bu kitabı kesinlikle okumanızı öneririm.