İçinizden geldiği gibi mi davranırsınız, yoksa topluma ayak mı uydurursunuz? Diyelim ki bir gün bir yakınınızı kaybettiniz ama içinizden ağlamak gelmedi çünkü ölümün sıradanlığına alıştınız, hayatın kanunu bu "bir gün herkes ölecektir". "Omnes reservamur ad mortem" türkçe anlamı ise "Herkes ölüme yazgılıdır." Hatta kitapta şöyle bir bölüm geçiyor : " Ben öldükten sonra insanların beni unutacaklarını nasıl çok iyi anlıyorsam, bunu da kendim için öyle doğal buluyordum. Ölümümden sonra insanların artık benimle hiçbir alışverişi kalmıyordu. Hatta bunun düşünmenin bile acı olduğunu söyleyemezdim. Aslında, insanın eninde sonunda alışmayacağı hiçbir düşünce yoktur." Yabancı kitabındaki Meursault da annesinin ölümüne ağlamadığı için idam cezasına çarptırılan topluma yabancı, tuhaf gelen bir karakterdir. Hayatın sıradanlığına, vasatlığına duygusuzluğuna yaslamış sırtını. Hayat absürt onun için.(Kitap da absürdizm akımının bir ürünü zaten) Ama ara ara da düşünür annesini onun için salt kötü biri diyebilir miyiz ? Bana kalırsa hayır! Zaten kimse %100 iyi değildir ki! İçimizde bir yerlerde yatan vahşi bir hayvan yok mu? Bazılarının içindeki o hayvan daha uysaldır ama bazılarının ise benliğini tamamen ele almıştır bu vahşilik.Asıl korkulması ve uzak durulması gereken kişiler bu vahşi kişilerdir bana kalırsa. Meursault, birini öldürüyor ama bunu kimse dert etmiyor daha çok annesinin cenazesindeki duygusuzluğu ve Tanrı 'ya inanmıyor oluşu mahkemede yargı malzemesi oluyor. Sonunda Meursault' ı idam cezasına çarptırıyorlar.Ne denir ki! Garip bir romandı doğrusu ama bir o kadar da tanıdıktı, yabancı değil! Benim okuduğum kitabı Vedat Günyol Fransızca aslından çevirmiş. Vedat Günyol 'un önsözü en az kitap kadar çarpıcı ve muazzamdı. Hatta önsözü kitaptan daha çok beğendiğimi söylesem abartmış olmam :)) ~Önsözden bir bölüm ⏮ "Ölümle biten yaşam saçmadır, evet. Bunda kuşku yok. Ama, yaşam ölümle bitiyor diye, kapayacak mıyız gözümüzü, yüreğimizin kapılarını bu yaşanası dünyanın güzelliklerine, bunlar yanında insanların acılarına, çaresizliklerine? Mademki, yaşıyoruz, yaşadığımız sürece mutlu olmaya, sağımızda solumuzda mutluluk yaratmaya bakmalıyız. Mutluluk, bir yerde ve her yerde, hiçbir şey beklemeden dünyayı, insanları sevmektir, diyor Albert Camus."

YabancıAlbert Camus · Can Yayınları · 2012111,6bin okunma

·

32 görüntüleme

İnsanın adı onunla en az ilgili olan yanıdır.

@Atakum ·

17 Ocak 2021 15:58

Güzel bir inceleme olmuş.

Berilovsky

@Beril_ovsky ·

17 Ocak 2021 16:37

Çok teşekkürler, beğenmenize çok sevindim. 😊

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Berilovsky