Hayat döngüsünün herhangi bir coğrafyasında, öfkemin volkan patlamalarını yeşertiyorum.
Düşman duygularım renk savaşları estiriyor şuan.
Manyetik çağın en entelektüel tanrısı dahi eşcinsel abimle sevişme gayesi gösterirken,
Babamın bana attığı bu savaş dolu saçma bakışta neyin nesi?
Cinsiyet devrimini başlatmak için çaba harcayan bir gökkuşağı melike’siyim.
Babamın erkekliğini ölüler mezarlığına göndermek için sütyenimi asma halatına çevirdim.
Ben doğarken annemin çektiği acıyı babamın ölürken çekmesi bana saçma geliyor.
Hem zaten insanların üremesi toplumsal acıları ortaya çıkarır.
Keşke en büyük acılarımız huzurlu ölümlerimiz olsaydı.
Belki o zaman rahatlıkla annemi ölüm dansına kaldırabilirdim.
Diljin Kovexî
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.