Yine yaz döneminde okuduğum harika bir kitap. Çok sevdiğim yeğenim o zamanlar ortaokula gidiyor. O da bana çekmiş gerçi annesi de çok iyi okur... Bana bu kitabı önerdi. Tabi o zaman yaşı küçük ama kırmak da istemedim ve hemen okudum. Şimdi bu kızım çok iyi bir üniversiteyi bitirdi ve Yükseklisans yapıyor. Bu arada Halikarnas Ballkçısı ile de onun sayesinde tanıştım. Hala okuyacak birşey bulamayınca ona sorarım. Mutlaka beni güzel kitaplara yönlendirir.
Kitapta hissettiğim duygu tam anlamıyla olayları kendim yaşıyormuş gibiydi. Karakterlerin yanlarındaymış gibi hissettiğim de oldu.
Kitap, üç farklı insanın hikayesini anlatıp onları bir araya getiriyor. Baş karakter Leyla hanım tam bir eski İstanbul hanımefendisi. Babasının gayrimüslim olması onu toplumdan dışlanmış bir hayat yaşamaya sevk ediyor. Oturduğu ev diğer adı ile yalıdan çıkarılması çok acı. Daha sonra gazeteci bir delikanlı Yusuf, Leyla'yı kendi evine götürüyor. Romanın diğer karakteri Rukiye ise Almanya da büyüyen Türk kızı.. Tam bir kültür çatışmasında büyüyerek birçok hata yapmış. Leyla, Yusuf ve Rukiye'nin aynı evde yaşamaları müzik sayesinde düzelir ve küçük bir aile olurlar. Rukiye bebeğine Leyla adını verir.
Beni Leyla karakteri çok etkilemişti. Hep büyüklerimiz "sizde yaşlanacaksınız" derler ara ara. Evet yaşlandığımda Leyla gibi olmayı isterim ben. İnsanlara hoşgörü ile yaklaşmayı, aşina olmadığı bir yere bile alışabilmeyi, sevgi ve kibarlıkla çevresindeki insanları mutlu etmeyi ve bunu yapabilen bir yaşlı olmayı gösterdi bana. Kitapta beni etkileyen en önemli unsur bu durumdu. Leyla'nın o naif ve anlayışlı hali sayesinde bu üç insan aile gibi sıcacık bir dostluğa kavuştular.
Güzel, hüzünlü bir romandır. Livaneli okumak isteyenlere şiddetle tavsiye ederim.
