Eskiden,çok eskiden ,uzun kış gecelerinde ,kısık lambaların puslu camlarda titrek ışıltılarla kıprıştığı köy kahvelerine gece masalcıları,dengbejler,aşıklar gelirlermiş...Dışarıda dondurucu bir fırtına ortalığı kasıp kavurur,şiddetli bir tipi dünyanın bütün kış kahvelerini tehdit ederken,onlar ,üzerlerindeki karları silkeleyip ,kalın abalarını ocağın kenarında kurutup ,kendilerine sunulan kahveden ve tütünden kısmetlerini alıp ;eskilerden kalmış ,geçmiş zamanların güzelleştirdiği masalların yırtık,sökük yerlerini onararak;belleklerine gömülmüş imgeleri bulup çıkararak,üzerlerindeki çöl tozunu silkeleyip ,parlatıp ,canlı kılarak yeniden anlatırlarmış.Zamanın küllerinin savuşturduğu insanları,öyküleri ,destanları,masalları,kahramanları ,sevdaları camları puslu kış kahvelerinde ,ölü mangal ateşinin ışıyan gözlerine baka baka yeniden anlatmak ,yeniden diriltmek kolay değildir.Hiçbir yeniden kolay değildir.

Cenk HikayeleriMurathan Mungan · Metis Yayınları · 2020729 okunma

·

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ezgii