Herkese esenlikler :) Tezer Özlü'nün adını son zamanlarda çokça duymuştum. Kitaba başlamama neden olan alıntı ise sayfa 11' de olan : "Babamla annem arasındaki hiçbir sıcaklık, hiçbir sevgi yok gibi. Annem onu erkek olarak hiç sevmediğini her davranışı ile belli ediyor. Bütün küçük burjuvalar gibi, sorumlulukların zorunluluğu ile bağlılar birbirlerine. Her sabah ve her gece öylesine sevgisiz ki. " cümleleridir. Kitap beni hiç pişman etmedi neden gamlı /hüzünlü prenses dediklerini iliklerime kadar hissettim. Hani bazı eserler vardır dokunur size, bütün hissiyatını, hıçkırıklarını anlatır ve görmenizi, işitmenizi ister ya "Çocukluğun Soğuk Geceleri" şüphesiz onlardan birisiydi. Dünyadan hayır, insanlardan; en doğrusu erdemlerini, şereflerini kaybetmiş insan müsvedderinden nefret ediyorum. Onlar yüzünden yaşamayı taşıyamıyorum. İnsanın sıfatı, unvanı, mesleği karakterideki pisliği kapatmamalı. "Ertesi gün, yıllar önce, lise öğrencisiyken, beni odasına kilitleyen, üzerime saldıran doktoru görüyorum. Profesör olmuş." / "Yaptıklarını, hiç çekinmeden bugün arkasından haykırıyorum. Artık nasılsa kilitliyim. Hiç ses çıkarmıyor. Beyaz önlüğü ile çok ciddi yürüyor. Nasılsa, hastaların söylediğine kimse inanmaz." yüzünü tükürmek istedim bu ve bunun gibi insanların hepsine... George Orwell " Hayvan Çiftliği " kitabında diyor ya" Tek gerçek düşmanımız İnsan'dır. " gerçekten öyle. Sarılmak istedim o küçük Tezer'e kilitlisin kapıda ama bak ben buradayım, hiçbirisi senin suçun değildi, demek istedim. İlgili kişiler çok daha iyi bilirler ama anneler ve babalar lütfen mutsuz evliliklerine çocuk yaparak onları ateşe atmayın! Hep çocukluktan kalıyor hastalıklar. Hiçbir çocuk mutsuz ortamda büyümeyi hak etmiyor. Tezer Özlü'de bu çok belirgin mutsuz bir evlilikte büyüyen çocuk ve güvensiz bir genç olma durumu.. Yıllar sonra sevmeyi öğrendi. "Onu seviyorum. Onu sevmeyi öğrendim." dedi ama iş işten geçti. İnsanlar varken sevildiğini duymak ister, mezarı başında ağlamayı hak etmezler. Her şeye rağmen ayakta dimdik durmasını taktir ettim. "Daha güzel yaşamlara duyulan özlem ve bekleyişi onlarla birlikte gömüyoruz. Daha güzel yaşam diye bir şey yok. Daha güzel yaşamlar ötede değil. Daha güzel yaşam başka biçimde değil. Güzel yaşam burada. Taksim Alanı'nda. Turşu, pilav, simit, çiçek, kartpostal satan, ayakkabı boyayan siyah kalabalık içinde " dedi ya öptüm alnından gıyabında. Çok uzattım ama uzun süredir biyografi de okumuyordum hem üzüldüm, hem duygulandım ama iyi ki tanıdım bu 'Cesur Prensesi'. Olayları tüm çıplaklığıyla anlatması hoşuma gitti. Kimsenin ahlakını sorgulamak bize düşmez, cinsellikle ilgili yorumları fazlaca, hatta bazı yerlerde rahatsızlık verici olsa da kesinlikle okunmaya değer olduğunu düşünüyorum ve naçizane öneririm sevgili insanlar. Hoşça kalın, başka incelemede görüşmek üzere :)

Çocukluğun Soğuk GeceleriTezer Özlü · Yapı Kredi Yayınları · 201816,5bin okunma

·

64 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

uçuşan bir kağıt parçası