Havalardan mı bilmem kitabı büyük bir şevkle okuyorum. Victor Hugo’yu okurken gerçekten çağının üstünde bir aydın ciddi bir entelektüel olduğunu çok iyi görüyorsunuz. Birikimini sayfalara öyle bir yerleştirmiş ki okurken hiç tahmin etmeyeceğiniz konularda da bilgi sahibi oluyorsunuz. Ve tabi asıl konudan asla kopmuyorsunuz. Gelelim konuya. Bu bir aşk hikayesi. Beni en çok etkileyen karakter tabi ki Quasimodo! Nasıl biri olduğunu zihnimde canlandırırken YouTube sayfasından açıp müzikali de dinledim benim zihnimdeki Quasimodo çok karizmatik biri ve hep öyle kalacak. “Hayatımda hiç bu kadar güzel çirkin görmemiştim” :) Devamı gelecek:) Kitapta aşk konusu çok keskin biçimde işlenmiş. Bana sorarsanız rahip Frollo kötü biri değil aşkı o biçim yaşadı ki en sonunda mezara gitti. Onun bölümlerini okurken hep Nazan Öncel’den mühürledim seni kalbime çaldı durdu. “Vurgunum sana bir mahkum gibi Uykular haram bir zehir gibi Aşığım fakat hasretin deli Ezelden beri Bir hadise var kimse bilmiyor Olmuyor bende deprem olmuyor Hiçbir şey beni böyle sarsmıyor Bir senin gibi Mühürledim seni kalbime Kurşunlar işlemez ciğerime Zincirledim seni kalbime Anahtarları yok denizlerde Şeytan diyor ki tövbeler etmeli Uğrunda yüz kere bin kere ölmeli Cehennemde bile zulm etsen de Yok yok Bir seni sevmeli Gözlerin hoyrat ihanetler gibi Ellerin soğuk zemheriler gibi Kalbin buz tutmuş son nefes gibi Soğuk olsa da...” Ah ah ah Quasimodo sen nesin nesin? Muhteşem bir aşıksın sen ağlaya ağlaya içim titredi hele son bölüm ağlaya ağlaya usandım... Phoebus.... !!! Yorumsuz, her dönem vardır bu tip... Peki ya Filozof? sen iyi bir filozofsun ama asla aşık değilsin sadece filozofsun işte. Aşık olmak başkadır başka!!

Notre Dame'ın KamburuVictor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202232,6bin okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.