Hayatlarımız ne kadar kalabalık! Zihinlerimiz doldukça ellerimizi, evlerimizi hatta çevremizi de dolduruyoruz. Ben de yapıyorum bunu : ‘aa bu ne güzel, e bu da indirimdeymiş stok yapayım, yarın öbür gün lazım olur, birisine hediye ederim olmadı, onu atarsam bu da bulunsun’ diyerek nasıl da istifliyorum.. Durumun maddi boyutunu da geçiyorum; kendime yük yapıyorum. Sanki başka hiçbir sıkıntım yokmuşçasına.. ‘Minimalizm’ ile tanıştıktan sonra kısmen dizginledim kendimi. Bilhassa çevremdeki kişileri azalttım, hayır diyebilmeye başladım, kozmetik alışverişlerimi neredeyse ‘sadece zorunlular’a indirdim. KonMari metoduyla da giysilerimi ve ‘ıvır zıvırlarımı’ azalttım. Tek bir sınır koydum kendime : Kitaplarım. Onun haricinde gereksiz- atıl eşyaları atmaktan – vermekten çekinmedim çünkü Sasaki’nin şu cümlesini biliyorum artık: ‘Eşyaları elden çıkarmak sizi daha az şeye sahip yapar ama sizi asla bir insan olarak daha az kılmaz’. . Danshari (Japon minimalizmi diyebiliriz) ile kendi sürecini anlatıyor Fumio Sasaki. Nasıl da azalarak çoğaldığını. Düşüncelerinin ve eylemlerinin artık daha tatmin edici olduğunu (ki bu gerçekten doğru!).. Kitabın sonundaki iki liste aslında özet niteliğinde. Eğer sadeleşme yolunda bir motivasyon arıyorsanız; keyifli bir okuma olabilir:)

Sadeleş RahatlaFumio Sasaki · Doğan Novus · 2019259 okunma

·

251 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hülya Açılan