Cengiz Aytmatov’un pek fazla bilinmeyen kitabı. Savaş sebebiyle Sultan Murat’ın kendi, ailesi, sevdiği ve ülkesi için uğraşlarını okuyoruz. Savaşın gerisindekileri evde kalanları okuyoruz. Buğday, ülke ve aşk için verilen mücadele. Sultan Murat’ta zor koşullarda gerçek olmadığını bilmene rağmen inanmak isteyip tutunduğun umutları görüyoruz. Sultan Murat birkaç sıra ötede orada oturan Mırzagül’e göz ucuyla baktı. “Asıl seni götürmeli o kahkaha sarayına” diye geçirdi aklından. “Bak nasıl değiştirdin o zaman. O aynalara baktığın zaman hiç de öğrenemezdin güzelliğinle. Bütün fiyakan bozulurdu!” Ama hemen ardından böyle düşündüğü için kendinden utandı. Ne istiyordu bu kızdan? Ne kötülük yapmıştı ona? Doğru sınıfın en güzel kızıydi o. Ama suçum muydu güzel olmak? Oda öbürleri gibi bir kız işte. O da ara sıra yaman not alırdı. Burada bence Sultan Murat’ın çok güzel olduğunu düşündüğü ve bu güzelliğinin farkında olduğu için ulaşılmaz olarak algıladığı Mırzagül’e öfkesini görüyoruz. Kendi güzelliğine olan inancının dağılmasını istiyor. Böylece zihnine yerleştirdiği o yüksek konumdan kendi seviyesine inmesini ve belki bir gün onu sevmesini istiyor. Sonra o ulaşılmazlık algısını kırmak için “o da öbürleri gibi bir kız işte” diyor. İnsanlar, erişemeyeceğine inandığı ya da kendisinin sahip olamayacağına inandığı güzelliği kirletmek istiyor. Elle olmassa dille, dille olmassa zihinleriyle kirletmek istiyorlar. Sahip olunamayana karşı öfke. Haksızlığa uğramışlık hissi belki. Kirletmede isteğide kendini rahatlatmak için. O ben olabilirdim ya da ona sahip olan ben olabilirdim. O benim değilse dağılsın güzelliği, mutluluğu düşüncesi; haset.

SultanmuratCengiz Aytmatov · Ötüken Kitapları · 20174,726 okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep Nur Sevimli