Liseye ilk başladığımda ablamın hediyesiydi Bir delinin güncesi böylece Aslı Erdoğan'ın kalemi ile tanışmış oldum. Hayatın sessizliğinde, bir kez daha, taş bina diye devam ettim. Leyla Erbil'i tanıyana kadar en sevdiğim türk yazardı.
Artık Sessizlik Bile Senin Değil, zor bir kitaptı benim için. Bitirmem uzun zaman aldı. Tükenmez kalemimin mürekkebi bol bol aktı bu kitapta. Yıllar öncesindeki köşe yazılarını içeriyor kitap. Oysa olaylar eski olsa bile günümüzde sadece isimler değişiyor. Okudukça *Değişen bir şey yok* diye düşünmekten kendimi alamadım. Ben ölmek istemiyorum diyor kitaptan bir karakter. Ne türk ulusu için ne de Kürt davası için...
