Dağ gibi, kara yağız birer delikanlıydık,
Babamız, sırtında yük taşıyarak getirirdi aşımızı, ekmeğimizi.
Arabalar şırıl şırıl ışıklarıyla caddelerden geçerken bizler bir mum ışığında bitirdik kitaplarımızı.
Kendimiz gibi yaşayan binlerce yoksulun yüreği yüreğimizde yaşayarak katıldık o büyük kavgaya.
Ecelsiz öldürüldük.
Dövüldük, vurulduk, asıldık.
Vurulduk ey halkım, unutma bizi!
Ölümünün 28. yılında saygı ve rahmetle anıyorum.
Uğur Mumcu
·
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.