Bir cırpıda okudugum sözlük. Kelimelerin anlamlari kitaplarda kullanildigi yerler alınti yapilarak zenginlestirilmis.
Yalnızlaşmanın "kendi ayakları üzerinde durmak" olarak kutsallaştırıldığı, kimsenin kimseye ihtiyaç duyma-
dığı, aşkın gündelik bir hobiye dönüştüğü bir dünyada
hasrete yer ve zaman kalmıyor. Hasret çekmeyen için
vuslat nasıl bir anlam ifade etsin ki?
Hayatlarımız kelimeleri şekillendiriyor. Gereksinim dumadığımız kelimeler ölüyor, gereksinim duyduğumuz
yeni kelimeler (ya da emoji'
ler, caps'
ler ve gifler) doğu-
yor. Fakat belki, küçük bir olasılık da olsa belki, henüz
ölmeden evvel kelimeler de hayatımızı şekillendirebilir
mi? Hemdem kelimesini öğrendiğinde bir insanın ya-
şadığı boşluk duygusu, o ana kadar tatmadığı bir özlemi
yaratabilir mi? Bir ihtimal olsun, kelimeler de hayatımı-
zın rotasını değiştirebilir mi? Arzularımızı, gayelerimizi,
önceliklerimizi sorgulatabilir mi?
Sanki böyle bir ihtimal var. Çünkü bazı kelimeler bugü-
ne kadar kullanıldıkları tüm cümlelerden, tarif ettikleri
tüm duygulardan, onları telaffuz eden tüm insanlardan
bir şeyler biriktirmiş ve daha önceden hiç duymamış
olsak da; unutmuş olsak da gönlümüzün derinliklerinde
bir şeyleri sızlatıyor. Bu sızı bir umuttur!