Her yetişkin köle için 75 cm yüksekliğinde, 38 cm genişliğinde ve 200 cm uzunluğunda bir yer ayrılırdı. Çocuklara daha az yer verilirdi. Çoğu zaman, kadın ve çocukların, gündüzleri, güverteye çıkmalarına izin verilirdi. Erkeklerse, bir kez tıkıldıktan sonra, tabuttan bile daha dar olan o yerde kalmak zorundaydılar.
Orada yerler, uyurlar, uyanırlar, kusarlar, bağırsaklarını boşaltırlar, ateşler içinde kıvranırlar ve - Tanrı acırsa - ölürlerdi.
Sayfa 17 - Kadınlar ve erkekler ölmek için dua ederlerdi. Bir fırsatını yakalayanlar, kendilerini suya atarak ölmeye çalışırlardı. Ama çoğuna ölüm, yattıkları yerde zincirlenmiş olarak karanlıkta yatarken gelirdi.
·
4 görüntüleme
Besinleri, domuz eti ve mısırdı. Oldukça iyi sayılırdı
çünkü, iyi beslenmezlerse iyi çalışamazlardı. Ama
giysileri ince ve seyrek kumaşlardan yapılırdı ve
yalnızca kışın ayakkabı giyerlerdi. Barınma konusuna gelince, köle sahiplerinin atları bile bu açıdan daha şanslıydı. Hiç değilse, kuru, sıcak ahırları, kendi özel bölümleri ve yemlikleri vardı. Kölelerin çoğunun ise, penceresiz kabinlerinin yerleri çamur içindeydi ve rüzgar, duvarlardaki deliklerden eser geçerdi. Bu kulübelerin yalnızca bazılarında yatacak, oturacak ya da yemek pişirecek eşyalar bulunurdu. Kölelerin çoğu,
sığırlar gibi yerde, samanların üstünde uyurlardı. (s.20)
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.