Tanzimat Dönemi'nin en iyi örneklerinden biri.Osmanlı aydını Ahmet Mithat Efendi'nin iki bölümden oluşan uzun hikâyesi,köleliğe eleştiride bulunuyor.Bu eleştiriyi iki kölenin aşkı üzerinden yapıyor.Edebiyatımızda birçok ilke imza atan yazar,konuyu ele alış biçimiyle yine bir ilki gerçekleştiriyor.Bu dönemin hikâye ve romanları teknik açıdan kusurluyken,bu uzun hikâye döneme göre en az kusura sahip bir hikâye.
Not: Farklı bir yayınevinden okudum.Orijinal metindi ve kitabın sonunda bir sözlük vardı.Bu döneme ait kitapları orijinal metinden, sözlükle okumayı daha çok seviyorum.
