Karanlık bir hücrede bir genç adam. Soğuk beton üzerinde işkence edilmiş hücre hücre kanıyor sonra bir hatun böceği geçiyor gözünün önünden... Başka kimse yok, zaman yok, ışık yok sadece o böcek var bir de hücre hücre kanayan bedeni.. O böceğe anlattıklarıyla öğreniyorsunuz hikâyesini. Mehmed Uzun'un kalemi mürekkebi fırat'ın suyuna batırılmış gibi coşkuyla akar. Okurken hissedeceksiniz en kalbi duygularla...
🕊