Rivayete göre Basra valisi Ziyad b. Sümeyye, Ebu'l
Esved ed-Dü'eli'ye müracaat ederek ondan Kur'an'a
yanlış okumaları önlemek için bazı işaretler koymasını istedi. Başlangıçta Ebu'l-Esved ed-Dü'eli bu teklifi
kabul etmedi. Bunun üzerine Ziyad bir adama, Ebu'l
Esved ed-Du'eli'nin geçtiği yolun üzerinde oturup bir
ayeti yanlış okumasını tenbih etti. Bu adam, Ebu'l-
Esved ed-Du'eli yoldan geçerken, "Allah ve Resulü,
müşriklerden uzaktır." anlamına gelen (Tevbe (9), 3) ayetindeki kelimesinin lam harfini esre ile okudu. Dolayısı ile mana da, "Allah, müşriklerden ve Resulünden uzaktır." şeklinde bozuldu. Bunu duyan Ebu'lEsved ed-Du'eli, "İnsanların durumunun böyle olduğunu tahmin etmiyordum." diyerek adama müdahale etti ve sözlerine devamla, "Allah, Resulünden uzak olmaktan beridir" dedi. Sonra da Ziyad'ın teklifini kabul ederek ondan katip istedi. Ziyad ona otuz kadar katip gönderdi. Ebu'l-Esved ed-Dü'eli, Abdu'l-Kays'dan olan birini tercih etti. Katibe, "Bir eline Mushafı, diğer eline de mürekkep renginden farklı olan bir boya al, bir harfi fetha okuduğumu duyunca onun tam üstüne, kesre okuduğumda altına, ötre okuduğumda önüne veya ortasına bir nokta, tenvinli okuduğumda ise iki nokta koy." şeklinde talimat verdikten sonra Kur'an'ı yavaş yavaş okumaya başladı. Okudukça katip de noktaları koyuyordu. Noktalanması tamamlanan sayfayı katip Ebu'l-Esved ed-Dü'eli'ye veriyor, o da bu sayfayı kontrol ettikten sonra devam ediyorlardı. Bu iş, Kur'an'ın noktalanması bitinceye kadar devam etti.