Artık hemen hemen her okurun bildiği gibi Perec, "Kayboluş" romanını, Fransızca'da en çok kullanılan sesli harf olan E harfini kullanmadan yazmıştır. Geçenlerde denk geldiğim kadarıyla bir söyleşide, E harfini ailesiyle bağdaştırdığı yönünde şeyler söylemiş. Çünkü o, kendisini ailesi olmadan inşa etmek zorunda kaldı. Babasını savaşta, annesini ise Yahudi toplama kamplarından birinde -Auschwitz'de- yitirdi. Dolayısıla her ikisi de, belleğinde bir şekilde yer edinmiş, bölük pörçük birer görüntü olmaktan ötesine gidemediler. (Ya da olsa olsa bunun biraz daha fazlası) Bu doğrultuda, kendisinin söylediği şeyin de doğrultusunda Kayboluş'ta eksikliği hissedilen ve romanın inşasını bir hayli zorlaştıran E harfinin yokluğunu, ailenin derinden hissedilen yokluğuyla ilişkilendirebiliyoruz. İki yokluk arasında bir paralellik kurabiliyoruz. W ya da Bir Çocukluk Hatırası kitabının girişinde, ithaf bölümünde, ise "E için" notunu görüyoruz. Kitabı ilk elime aldığım zamanlarda, bunun isminin baş harfi E olan birisi olduğunu düşünmüştüm. Fakat daha sonra dönüp baktığımda E'den sonra bir nokta olmadığını, yani "E." değil de "E" biçiminde olduğunu fark edince, kitabın E harfinin kendisine ithaf edildiğini kendimce fark ettim. Böyle düşündüğümde kitap etkileyiciliğini daha da arttırıyor. Bir çocukluk anısı olmadığını düşünen Perec bir gün W diye bir öyküyü anımsıyor. Bu, çocukluğunda uydurduğu - ya da uydurmaya başladığı - bir öykü. Daha sonra, yetişkinlik yıllarında, bunu tamamlamaya karar veriyor ve öyküyü devam ettiriyor. Kitapta W ismini verdiği kurgusal diyara dair anlattıkları ile çocukluk anılarının birbirine paralel bir biçimde ilerlediğini görüyoruz. Yani bir W ile ilgili bir bölüm okuyoruz, bir Perec'in çocukluğundan anılar. Bu biçimde, iki farklı anlatı arasında savrularak ilerliyoruz ve yarım kalmış bir çocukluk öyküsü olarak başlayan W de bir distopyaya dönüşüyor. Fakat işin en kötü yanı, bunun gerçek anlamıyla bir distopya olmaktan ziyade bir gerçeklikten, Georges Perec'in ve daha nice insanın hayatını alt üst eden; hem bireysel -ruhsal ya da fiziksel- hem de toplumsal anlamda, sağalmaz yaralara neden olmuş bir gerçeklikten, Nazi Almanyasından ve toplama kamplarından beslenen bir anlatı, bir çeşit analoji olması.

W ya da Bir Çocukluk HatırasıGeorges Perec · Metis Yayınları · 2016138 okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

jes u. levin