Küçüklüğümüzde, ailede üniversite okuyan tek kadın olması dolayısıyla hep örnek gösterilirdi Saadet Ablamız. Bu kadar hüzünlü bir kitap yazacağını tahmin etmemiştim çünkü o hep ortamın en eğlenceli insanlarından biriydi. Bizi güldürürdü, çok güzel espriler yapardı. Yaşadığı tüm güçlüklere rağmen hâlâ çevresine gülücükler saçabilen güçlü bir kadının kitabını okumak çok güzeldi. Okurken hüzünlendim, öfkelendim ama bir kitap yazıp böyle güzel şeyler ifade ettiği için çok mutlu oldum. Okuyun, okutturun. İnsan psikolojisinin neler yaptırdığını, ailenin bir bireyin üstünde ne kadar etkin olduğunu gözler önüne seren bir kitaptı. Diğer kitabını okumak için sabırsızlanıyorum :)