Kitabın ikinci bölümünde Nazım Moskova'nın direnişini öyle güzel anlatıyor ki savaşın sonucunu bilmenize rağmen yine de
heyecanlanıyorsunuz. zaten nazım da yazdıklarından oldukça etkilenmiş olacak ki şöyle diyor moskova'nın zaferinden bahsederken;
''ve ben
şimdi bile bunları yazarken yerimde duramıyorum.''
kitap türk insanına dair onlarca tespit ve eleştiri içeriyor. köylüler,ağalar,devlet adamları hepsi bu tespitlerden ve eleştirilerden nasibini almış.
okurken özellikle şunu farkettim ki bu kitabı okuyan herhangi bir insan şavaş şakşakçısı olamaz. savaşa karşı çok net bir duruşu var kitabın.