Üstünde çok düşündüğüm ama bir türlü ifade edemediğim bu kitapta dikkatimi çeken birkaç noktaya değinmek istiyorum. Çok fazla ayrıntıya girmek istemesem de sanırım bu pek de mümkün olmayacak. Genç mühendis Ludwig müdürünün eşine aşık oldu. Aşkını ifade edişi ve tanımlaması çok güzeldi. Evli bir kadına aşık olduğu için onu suçlamıyorum elbette fakat yurtdışına çalışmak için gideceği gün kadının kendine aşık olduğunu öğrenişi ve yasak ilişkilerinin başlaması için aynı şeyi söylemek mümkün değil. Üstelik iki sene sonra bu ilişki için söz vermeleri de aşık da olsalar sadakatsiz olduklarını gizleyemiyor. Ne kadar kurgu da olsa evli bir kadının eşinin ve çocuğunun olduğu evde "aşk" adı altında yasak ilişki yaşaması destekleyeceğim ya da beğeneceğim bir olay olamaz. Oysaki Ludwig masumca ve uzaktan severken duyguları daha anlamlıydı. Ayrı geçen senelerin ardından kadın dul kalmış, adamsa evli ve iki çocuk babası olmuştu. Dokuz sene sonra tekrar buluştular. Birbirlerine verdikleri sözü gerçekleştirmek için anlaştılar. Seneler sonra bir bahaneyle buluşan ve kısa bir tren yolculuğuna çıkan çift için ortaya konulan duygu aşk mıydı? Yoksa merak, arzu ya da özlem mi? Fakat yine bir sadakatsizlik durumu ortada olmasına rağmen hiç bahsi geçmiyordu. Ortamdaki huzursuzluk ve sessizlik ikisini de düşündürüyordu belki de. Zaman değişmişti. Peki ya duygular? Sanırım bu eksik son benim için oldukça düşündürücü oldu... "Her şey eskisi gibi, sadece biz değiliz, biz değiliz!" Sizce aşk nedir? Birini güzel ya da çekici bulmak aşık olmaya yeter mi? Peki ya sadakat aşkın önüne geçmeli mi? Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Başka bir kitapta görüşmek üzere, hoşçakalın.

Geçmişe YolculukStefan Zweig · İş Bankası Kültür Yayınları · 202326,6bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Maysa