Biraz geçmiş için, en çok da gelecek için yaşarız. Böylece hiç yaşamaz, ama yaşamayı umut ederiz.. ve kendimizi daima mutlu olmaya hazırladığımızdan asla mutlu olamamamız kaçınılmazdır.
Sayfa 44Kitabı okudu
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.