Engin Geçtan'ın her sözü öyle etkilemiş ki beni. Okuduğum her sayfayı nerede okuduğumu bile hatırlıyorum. Insan Olmak kitabını okumuştum son sınıfta. 11 numarada yokuşu çıkarken okuduğum Yalnızlık bölümü hep aklımın bir köşesinde mesela. Bir yazılara bakmıştım bir etraftaki insan kalabalığına. Şurada birlikte sohbet edebilsek, demiştim senin dediğin gibi. :)