"azımsanamayacak kadar ölmüşüm / azımsanamayacak denli ölüyüm... geliyorlar, bu evde doğan yeni bir ölümü görmeye; koşarak, düşe kalka yuvarlanarak, sürünerek... nasıl olursa olsun; görmek için bu eski dostlarının yeni cesetlerini ve göstermek için kendi dirimlerinin kıvılcımlarını geliyorlar. ölüm sessizliği, toz ve küf kokan evden ayrıldıktan sonra seviniyorlar canlıyız diye." diyerek cesedinin başında toplanan dostları tasvir eden cesur kadın. ölümünün ardından dostları bu dizeye ne dediler bilmiyorum ama ben çok derin bir eleştiri sezdim. bir yardım isteği değil bir çığlık hiç değil. acımasız ve sert bir tasvir dostların ölümü sonrası hali için. ne senin kadar cesur ne de samimi olabildik sevgili nilgün. maskelerimizi kuşanıp yalanlarımızı çoğalttık. hepimiz mezarıyız kendimizin.

Kırmızı Kahverengi DefterNilgün Marmara · Telos Yayıncılık · 20001,450 okunma

·

61 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Siyah inci