Bazı kitaplar insanın karşısına çok doğru biz zamanda çıkar, kitabı okurken sanki içimde dönüp dolaşan hislerin hepsini okumuş gibiyim bitirdikten sonra 5 dakika boyunca duvara boş boş baktım bir kitap çaresizliği, tükenmişliği, yalnızlığı, isteği ancak bu kadar güzel anlatabilirdi. Karakter o kadar derin duygular yaşıyor ki karşımda olsa ona kocaman sarılırdım ,Stefan Zweig her kitabında ona olan hayranlığımı biraz daha artırıyor.
