İçinde beklemek olunca yaşlanıyor insan. İçinde günleri sayınca, dünleri sayınca ve buna rağmen herhangi bir dört işleme sığmayınca tasaları, yoruluyor insan. Hiç kimse hiç kimsenin değildir, kabul. Biraz da bu yüzden kabullenemedim. Karar da senindi, yargı da senindi. Şimdi ağrılı bir gecenin kıyısı, ben susup bekledim.
Senin istediğin kadar, istediğin gibi olsun her şey. Kaldı ki ben yerimi bilirim ama katlanamam.
Sonunu görmeden giderim.
