Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

80 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
KİTAP TAVSİYEM ALINTILAR "__Lütfen benden önce gitme" dedim. Gün geldi beni dinlemedi,gitti.O benim hayatımda ki,hayalimdeki belki de tek adamdı.Beni,her şeyimle kabul eden tek adam...Pişmanım.Sevdiğimi söyleyemedim.Onun da duymaya ihtiyacı olduğunu düşünemedim. Pişmanım Belki de tüm canlıların tek ortak noktası,sadece sevgiye olan ihtiyacı... Ben,koşulsuz sevebiliyorsam,neden başkaları da, bunu benim için yapmıyor,anlamıyorum Beni sevdiğini biliyorum ama benim istediğim gibi değil hiçbir şey... O,belki merak etti bedenimi sevdi.Benim ise,ruhumu seven birine ihtiyacım vardı.Ruhumun onanmasına ihtiyacım vardı.Kötü günlerimde gitmeyecek,beni gitmek ile tehdit etmeyecek birine ihtiyacım vardı... Şu kahrolasıca yalnızlık yok mu?Nasıl da içim acıyor,nasıl da incilerim istemeden akıyor Beni en güzel ifade eden söz : "AYAKTA KALMAK,HAYATTA KALMAKTAN DAHA ZORMUŞ..." Allahım ne kadar zormuş ayakta kalmaya çalışmak,Rabbim dakikaları kimseye saydırmasın... Herşey halledilir de,şu yalnızlığın verdiği kırgınlık,kızgınlık,öfke ve korku geçmiyor... Ayrılığın özeti_Sevseydi gitmezdi Sevginin özeti_Seviyor ki hayatındayım Hayatı basit yaşa,Nedenlere niçinlere takılma. Hayat güzeldir aslında,kendine ve mucizelere inanmaya başladığında... Affetmek demek karşı tarafın haklı olduğu anlamına gelmiyor.Affetmek,üzerimizdeki negatif enerjilerden kurtulmak demek... Bir pencereniz olsun yüreğinizde,gözünüzde.İçeriye dahil etmek istediklerinizi sevgi ve şükranla davet edin.Seçiciliğiniz olsun.Hastalıkları,size iyi gelmeyeceğine inandığınız tüm oluşum ve varlıklara içeriye girme izinleri olmadıklarını belirtin... Bilinçaltı en çok negatif duyguları çabuk kabullenir ve hayata alır.... Bırakın insanlık kazansın.Nefret yerine sadece sevelim... Bir gün hayat bitecek ve bizler toprak olacağız.O halde yaşarken çamurlaşmak niye? Çocuklarımıza,hayvan sevgisi aşılayalım ki,onlara değil zarar vermek,onlarında yaşam hakkı olduğunu bilip ona göre davranabilsinler... Yaşamayan hiç kimse Ölüm ile dans etmek nedir bilemez Bize iyi gelmeyen insanları,inatla hayatımızda tutmak,kendimize ihanet... Öyle varlıklarız ki,ne düşünürsek ve neden korkarsak onu çekiyoruz kendimize.... Kötü insan yoktur,hatalı insan vardır... Bilinçaltı beyin gücü,o kadar fenadır ki ; Olmazı,olmuş gibi size gösterir ve gerçekleştirir zamanı gelince.Korkularımızdan arınmamız çok önemli bu yüzden... Elimde kanserli bir beden vardı ve ben ölümden ölesiye korkuyordum... 4444 Salatı Tefriciye duası ile birlikte ayağa kalktım ben... Evet birgün öleceğim ama bu kanser rahatsızlığından olmayacak.Saçlarımı tekrar görmeden ölmeyeceğim... Yol uzundu ama imkânsız değildi... Belki de sorularımızın cevabını bulamadığımız için,bir çok zorluğu yaşıyor,kendimizi mutsuz ve güçsüz sanıyoruz... Hayatımızdaki seçimler bize ait ve karşına kendiliğinden fırsatlar çıkıyor... Gerçek şair ve yazarlarımızdan " ben oldum" kelimesini duymadım.Ego olmamalı kalem elinde olan kişilerin.Ego olursa küçültür birilerini ve amacını aşar... Yazmaktaki amacım,yazarak birçok yanlışın düzeleceğine inanmamdan dolayı... Hayatımızda hepimiz üzüntüler yaşadık,ağladık,haksızlığa uğradık.Önemli olan bunları kağıda dökebilmek ve yaşayan belki de binlerce kişiye umut olabilmek... Hayatı seviyorum,çünkü içinde ben varım... Geçmişini sevgiyle affet ve yeni başlangıçlar yap... Acılar,çaresizlik ve bitmiş denilen bir hayatın,yeniden nasıl yeşillendiğine şahit olmanızı istiyorum.İstiyorum ki,yalnız olmadığınızı bilin... Yaşadığımız her şey hatta doğum,ölüm ve bir çok şey mucize değil mi?Hayata hangi çerçeveden bakarsak,aslında odur yaşam... Bir gün aşk,hepimizden hesap soracak ve yüzümüze tükürecek.Aşk,bu değil çünkü... Neden kadınlığım insanlığın önüne geçiyor? Her kadın bence hayatında bir kere bile olsa sözlü yada bedensel tacize uğramıştır... Bir gün aşk,hepimizden hesap soracak ve yüzümüze tükürecek.Aşk,bu değil çünkü... KİTAP HAKKINDA Kapı çaldı,kargocu kitabı getirdi.Nasıl bir kitap acaba bir göz gezdireyim dedim.Olduğum yerde kitap bitti.Ancak bitince fark ettim.Kapı girişinde,ayakta okuduğumu.Çok etkilendim doğrusu.Sanki Kitap okumadım da,yoğurt mayası almaya gelen bir komşumla kapı sohbeti yaptım gibi akıcı,sıkmayan,bitmesin istediğimiz sıcaklıktaydı.Sanki Ben ettim siz etmeyin,ben yaptım siz yapmayın diyen samimi bir dost gibi. Birkaç başlık altında,kısa hikâye tadında toplanmaya çalışılsa da,bütünlüğü bozmadan bir yaşam öyküsü okudum ben.Özeti olmaz aslında,her sayfası,her cümlesi itina ile okunmalı ki sohbetin tadı olsun. Neyse uzatmayıp biraz bahsedeyim... İşsiz,insansız,kimsesiz daha doğrusu tüm bunlar varken kalabalıklar içinde yalnız kalmış bir kadının,kendi ayakları üzerinde durup,her şey ile savaşmasını okudum.İnsanları çok seven,güvenen lâkin zamanla insanlardan aldığı yaralardan dolayı,kedilerini insanlardan daha çok sevip,artık seçerek dost edinen bir kadının kısa yaşam öyküsü bu... Uzun süre işsiz kalıp iş arayan,bu arada ailesiyle evini ayıran ,kendi ayakları üzerinde durma çabasına "Allahım çok işsiz kaldım,hayırsız bile olsa bana iş nasip et"diye,kendi deyimiyle yanlış dua edip evrenin negatif enerjilerini üzerine çeken yazar,kuruntulu,panik ataklı,sürekli ben hastayım diye evham yapan bir insan.Hatta bu öyle ileriye gitmiş ki,hastalanıp tahlil yaptırdığında ,sonuçlar iyi çıkınca,anlamıyor bu doktorlar birşey diyecek kadar‍♀ Ve sonunda hayır ve şer birlikte geliyor iş buluyor lâkin aynı sabah göğsündeki ur'u fark ediyor.Ablasına bahsediyor ur dan ancak çok üzerinde durmuyor çünkü,işe gitmemek için bahane uydurduğu zannedilecek diye korkuyor.Neyse bir zaman sonra fırsat bulup hastaneye gidiyor ki,doktor kendisine kanser olduğunu ve az bir ömrü kaldığını söylüyor.Sonunda kendisine çekip,çağırdığı kanseri oluyor lâkin,meğer buna hazır değilmiş bunu da öğrenmiş oluyor. Bu hastalıkla birlikte,aşkın aşk olmadığını,her seviyorum diyenin sevmediğini,her yakının,akrabanın,aile fertlerinin dahi kendi ihtiyaçları doğrultusunda kendisine yakınlık gösterdiğini anlıyor.Meğer diyor kendi kendine,ben Pollyannaymışım.Fakat Yalancı Pollyannaymışım.Mutsuzken mutlu gibi görünerek onları değil,kendimi kandırıyormuşum... Ve bu farkındalık yazara bir tokat gibi çarpıyor,hayatını,yaşam tarzını değiştirmeye karar veriyor... _Meselâ kanser oldun memen alındı mı? Diye soranları _Hastayken kendisinden iş bekleyip bencil davrananları _Hastalığın vücudundan bir şeyler aldı mı diye soran meraklı tazeleri _Kanser olmuşsun deyip kendisine acıyarak bakanları _Kendisini mutsuz eden zoraki insanları Aralarındaki kordonu keserek,affederek,sevgi ile,sabır ile,itina ile evrenin derinliklerine gönderiyor ve onları özgür bırakıyor..... Sonraki hayatında Yaradanın verdiği nimetlere şükredip kendisine kocaman bir pencere açıyor ve bu pencereden sadece istediklerini içeriye alıyor,sadece görmek istediklerini görüyor... Tüm bunları nasıl mı yapıyor???? Eeee onun sırrı da kitapta gizli Mutlaka okuyun öğrenin Hee bu arada bir sürpriz haber vereyim ki,kitabın devamı geliyor Anne tarafımdan tüm yakınlarımı kanserden kaybetmiş ve her hasta olduğumda kanser araştırması yapılan,birgün bende kesin olcam da ne zaman diye hayıflanan biri olarak : _Etrafınızdaki hasta insanlara acımayın _Hasta insanlara acıyarak muamele etmeyin _Empati kurun,empati kurarak yaklaşın Gerçekten sevin,seviyor gibi yapmayın İnsanları zorla indsan sevmekten vaz geçirmeyin,bu hayat sizin ve tekrarı yok.Hayatınızdaki insanları ve kuralları siz belirleyin.Önce kendinizi,sonra kanseri yenin temalı bu kitabı Şiddetle tavsiye ediyorum. Çünkü benim düşüncelerimi değiştirmem için bir pencere açtı bile... Yalancı Pollyannaya ne mi oldu? Bilmem,o kayboldu Yerine gerçekler geldi.Yazar öyle diyor Kalemine yüreğine sağlık yazarım... Sevgiler ZeHra Gaylan #okudumbitti #duygusongülkahraman #yalancıpollyanna #arsineyayınları
Yalancı Pollyanna
Yalancı PollyannaDuygu Songül Kahraman · Arsine Yayıncılık · 201935 okunma
130 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.