"Hiçbir şey ummuyorum , hiçbir şeyden korkmuyorum , özgürüm. " Zorba o kadar ilginç bir kitap ki elinizden bırakamıyorsunuz ama kitabımıza konu olan Zorba karakterine de öfkeyle karışık bir şeyler hissediyorsunuz. Sevmediğiniz bir insana onu kırmamak icin tahammül etmek gibi. "Ruhunu sıkı tut dostum, dağılmasın!" Zorba büyük bir toplumun ve insanın zihninin içindeki hiç susmayan eril sesi temsil ediyor. Kazancakis bize o eril sesle hitap ediyor. Aslında Zorba karakterinin ya da günümüzde karşımıza çıkan Zorba gibi karakterlerin en büyük yeteneği manipüle edebilmek ve zihnimizle oynamakken Kazancakis kitabındaki Zorba'ya bir de bir tutam bilgelik eklemiş. Okumuş ya da eğitim görmüş birinin değil, doğal ortamda kendiliğinden meydana gelen bir bilgelik. "Püff! Ben sana ne diyorsam odur! Ye, iç, sonra da yan uykuya! Ötesi maval!" Zorba hepimizin yerine konuşan, düşüncelerini saklamayan sürekli saklanmadan düşünceleriyle her yerden çıkan sivri bir uç gibi. Yazar da bunu hissettirmeyi amaçlamış olacak ki karakter okuyucuda tiksintiyle karışık bir merak hissi uyandırıyor. "Neden ? Neden ? İnsan nedensiz bir şey yapamaz mı ? Şöyle keyfi için!" Gördüğü, yaşadığı her şeyi hissederek yaşıyor, her şeyi ilk kez görüyormuş gibi bir heyecanla yansıtıyor bunları bize yazar. Hep anda kalıyor asla gelecek hakkında endişelenmiyor. Plan yapmıyor, hesaplama yapmıyor karşısına ne çıkarsa onu yaşayıp bir sonraki güne geçiyor. "Bazen içimden,küçük bir ânı alıp karşılığında bütün hayatımı veresim gelir." Tüm kitap boyunca Zorba sizde nefret uyandıracak, size kendini sevdirecek ama çok uzun sürmeyecek. Bir süre sonra ondan kaçmak isteyeceksiniz, ondan utanıp sözlerinden tiksinti duyacaksınız tıpkı kendi içinizde hiç susmayan o ses gibi ya da size neyin doğru neyin yanlış olduğunu sizi manipüle ederek sizi ezerek ve üstünüzden geçerek, kafanıza vura vura anlatan o toplumlar gibi... Zorba siz onu ne şekilde görmek isterseniz o şekilde çıkar karşınıza. Yadırgamazsınız çünkü genelde sizin içinizdedir, sizin kafanızdadır ve size dayatılmıştır. Kazancakis ortaya öyle bir eser koymuş ki bir karakter size tüm insanlığın zihnindeki söylenmeyenleri, saklananları yüksek sesle söylüyor. İnsanlığı özetliyor Zorba'yla. Bazen merhametli, bazen merhametin yanından bile geçmemiş, hovarda, düşüncesiz, bazen düşünceli, yalancı, bazen de dürüstlük abidesi, iki yüzlü ama o kadar da içi dışı bir gibi. Tüm insanlık ve tüm insanlığın kalıpları bir arada. İnkar etsek de hepimiz birer Zorba'yız. «Kusura bakma patron ama, sen bir kâğıt faresisin. Şu zavallı sen de, hayatında bir kez olsun güzel bir yeşil taş görebilirdin, ama göremedin. Vallahi işsizken bir yerde oturuyor ve kendi kendime düşünüyordum «Cehennem var mı, yok mu?» diye. Fakat dün bunu alınca şöyle dedim: «Bazı kâğıt fareleri için kesinlikle bir cehennem var.»

ZorbaNikos Kazancakis · Can Yayınları · 201516,1bin okunma

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

sinem