Calvino çağımızın son masalcılarındandır kanımca. Çağlar boyu süren bir geleneğin postmodern anlatıcısıdır.
Atalarımız üçlemesinin son kitabı olan Varolmayan Şövalye bana her haliyle Don Kişot'u anımsattı. Şövalyelik, görünmezlik, beceriksiz yardımcı gibi ortak noktaları çok fazlaydı.
Alegori ve ironiyle dolu keyifli bir eser.