Bu kitabı okurken: çocukluğumla yüzleşmek, sınırlarımın ihlal edildiğini, varlığımın hiçe sayıldığını görmek, canımı çok ama çok yaktı.
Yinede mutluyum! Çünkü yapılan hataları gördüm. Ve bunları çocuğuma aktarmamak için neler yapmam ve yapmamam gerektiğini öğrendim. "Aktarılan annelik"ten sıyrılma fırsatı verdiği için Rabbime sonsuz şükürler olsun.
Kitabı okurken zaruret dolayısıyla ebeveynlerimin yanında kalıyor olmam, bende depreşen bir öç alma isteği oluşturdu.. Yüce Kitabında "Ana babaya öf bile demeyin" buyuran Rabbim affetsin.. Bundan ötürü, okurken ebeveynlerinizle bi süre görüşmemenizi tavsiye ederim.
Çocukluğunu iyileştirmeye hazır olanlar buraya buyursun.
Not: Çok sancılı bir süreç ve ardından gelen huzur, sizi bekliyor.
