doğal hakkın transandantal devrinin eleştirisi, iktidarın hukuksal kökeninin eleştirisi. Sorun tebaa (subditus) ve yurttaş (civis) arasındaki farkla ortaya konur (III:l). Bu fark standart doğal hak doktrininde, saf birlik olgu sunu üstbelirleyen sözleşme yoluyla dolayımlanır ve düzenlenir. Spinoza'da ise, sözleşmenin kendisi de bireyci tanımlaması gibi çoktan elenmiştir. Burada sözleşmenin elenişi pozitif bir işlev görür. Bireyden genele geçiş, Spinoza' da ilkesel olarak reddedilir. Geçiş kolektif bir biçimde gerçekleştirilir. Öyleyse bu, insanların sahip olduğu hakların devri değil, insanların kolektif kuruluşudur.
Sayfa 320Kitabı okudu
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.