Ne yiyorsak oyuz. Yani bir bakıma yediklerimizden ibaretiz. Ama ne yediğimiz kadar, nerede ne zaman ve kimlerle yediğimiz de önemli. Kimimize göre, en eksiksiz yemek masası dahi, çevresinde oturup konuşan, gülüşen, dertleşen, kahkahaları çınlayan insanlar olmadan pek de bir anlam içermiyor. Kimimiz için sunum her şeyin önünde. Kimimizse ambiyans peşinde. Sözün özü: Karın doyurmaktan öte bir işlevi var yemeğin.
Dolayısıyla, bir kültürü tanımanın en dolaysız yöntemlerinden birinin, o kültürün yemekle ilişkisine göz atmak olması da tesadüf değil. Ve biz yemeğin el üstünde tutulduğu bir kültürün bireyleriyiz. Mesele yemek olunca kimse elini taşın altına koymaktan çekinmiyor. Her müşterinin ne dediğini bilen katı bir eleştirmene dönüşebilmesi, pek çok lokanta için en etkili kalite kontrol yöntemi oluyor. Ayrıca en lezzetli yemekler en pahalı, en prestijli restoranlarda yenir inancı kimi örneklerde anlamını yitiriyor. Arka sokaklar ve esnaf lokantaları kendi lezzet kahramanlarını yaratabiliyor. Acımızı, sevincimizi, bayramımızı dahi yemekle ifade edebiliyoruz. Ve gastronomik dürtülerimiz her geçen gün daha geçerli bir seyahat nedenine dönüşüyor.
Sayfa 4Kitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.